همانا ايمان ده درجه دارد، همانند پلّكاني كه پلّه پله از آن بالا مي روند ... مقداد در درجه هشتم، ابوذر در درجه نهم و سلمان در دهمين درجه قرار داشت.

انّ الايمانَ عَشرُ درجاتٍ بمنزلةِ السُّلَّم يُصعَدُ منه مِرقاةً بعدَ مرقاةٍ ... .

كسي كه از غير راه حلال مالي به دست آورد و با آن حج به جا آورد، هنگام انجام اعمال حج وقتي مي‌گويد: لبّيك، به او پاسخ داده مي شود: لا لبّيك و لاسعديك، اما اگر از راه حلال به دست آورده باشد نداء داده مي‌شود: لبّيك و سعديك.

اِذا اكتسبَ الرجُلُ مالاً مِن غير حِلِّه ثمّ حجَّ فَلَبَّيَ نُودِيَ: لا لبَّيك و لا سَعدَيك ... .

هر آنکه بر غضب خود چیره نشود، بر عقل خود اختیاری ندارد.

مَنْ لَمْ يَمْلِكْ غَضَبَهُ لَمْ يَملِكْ عَقْلَهُ.

He who does not have his anger under his control does not have his wisdom under his control, either.

مردي از خثعم نزد پيغمبر - صلي الله عليه و آله - آمد و سوال نمود: کدام يک از اعمال بيشتر از همه مورد غضب خداست؟ پيامبر - صلي الله عليه و آله - فرمودند : شرک به خدا، گفت: بعد از آن کدام عمل؟ فرمود: قطع صله رحم، گفت: سپس چه چيزي؟ فرمود: امر به بدي و نهي از خوبي.

إنَّ رَجُلاً مِن خَثعَمَ جَاءَ إلي النَّبي - صلي الله عليه و آله - قَالَ: أَيُّ الأعمَالِ أبغَضُ إلي اللهِ عَزَوَجَلَ؟ فَقَالَ: الشِّرک بِاللهِ، قَالَ: ثُمَّ مَاذَا؟ قَالَ: قَطِيعَةُ الرَّحِمِ، قَالَ: ثُمَّ مَاذَا؟ قَالَ: الأمرُ بِالمُنکرِ وَالنَّهيُ عَنِ المَعرُوفِ.

هنگامي كه موسي بن عمران با پروردگار خود مناجات مي نمود، مردي را ديد كه در زير سايه عرش الهي است، پس گفت: اي پروردگار من اين كيست كه عرش تو بر او سايه افكنده؟ پس (خداي تعالي) فرمود: اي موسي او از كساني است كه بر آنچه خدا از فضلش به مردم ارزاني داشته، حسادت نمي برند.

بَيْنَما مُوسَي بْنَ عِمْرانَ يُناجي رَبَّهُ وَ يُكَلِّمُهُ إِذْ رَأي رَجُلاً تَحْتَ ظِلِّ عَرْش اللهِ، فَقال: يا رَبِّ مَنْ هذا اَلَّذي قَدْ أَظَلَّهُ عَرْشُكَ؟ ... .

همانا رسول خدا صلّي الله عليه و آله بدون اينكه گناهي را مرتكب شوند در هر روز هفتاد مرتبه استغفار نموده و طلب آمرزش از پروردگار مي كردند.

انّ رسولَ اللهِ ( صلّي الله عليه و آله ) كانَ يتوبُ الي اللهِ عزّوجلّ في كلِّ يومٍ سبعينَ مرَّةٍ من غيرِ ذنبٍ.

هر کس بدخلقی کند، خود را شکنجه می‌دهد.

مَنْ ساءَ خُلْقُهُ عَذَّبَ نَفْسَهُ.

Whoever is bad-tempered tortures himself.

هر كس به امامت ائمه هدي از پدران و فرزندانم اقرار كند ولي فرزندم مهدي را انكار نمايد، مانند كسي است كه به نبوت تمامي پيامبران اقرار كند اما نبوت محمد - صلّي الله عليه و آله - را انكار نمايد.

من اَقَرَّ بالائمةِ مِن آبائي وَ وُلدي و جَحَدَ المَهديّ من وُلدي كان كمن اقرّ بجميع الانبيا و جحد محمداً - صلّي الله عليه و آله - نبوته.

ولادت صاحب الامر - عليه السّلام - بر اين مردم پوشيده است تا بيعت هيچ كس در هنگام ظهور بر گردن او نباشد.

صاحب هذا الامور تعمي ولادته علي (هذا) الخلق لئلا يكون لاحد في عنقه بيعة اذا خرج.

هر که به يک سوم (دارايي اش) وصيت کند به وارثان ضرر زده است و وصيت کردن به يک پنجم و يک چهارم، از وصيت به يک سوم افضل است.

من أوصي بالثلث فقد أضر بالورثة، و الوصية بالخمس و الربع أفضل من الوصية بالثلث.

(شخصی پرسید) اگر کسي در خانه ديگري را به صدا درآورد و صاحب خانه به کنيزش بگويد: بگو که در اينجا نيست و اشاره کند به جائي که خود در آنجا قرار ندارد، آيا اين دروغ است؟ امام فرمود: خير، اين دروغ محسوب نمي شود.

الرجلُ يستاذُن عليه فيقولُ للجاريةِ قُولي ليسَ هو ههنا، قالَ: لا بأسَ ليَس بِکذبٍ.

رسول خدا (صلی الله علیه واله) فرموده است: هر گاه پس از من اهل ريب و بدعت را ديديد بيزارى خود را از آنها آشكار كنيد، و بسيار بآنها دشنام دهيد،و در باره آنها بد گوئيد، و آنها را با برهان و دليل خفه كنيد كه (نتوانند در دل مردم القاء شبهه كنند و) نتوانند بفساد در اسلام طمع كنند، و در نتيجه مردم از آنها دورى كنند و بدعتهاى آنها را ياد نگيرند، و خداوند در برابر اين كار براى شما حسنات بنويسد و درجات شما را در آخرت بالا برد.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي نَصْرٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ سِرْحَانَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صفحه إِذَا رَأَيْتُمْ أَهْلَ الرَّيْبِ وَ الْبِدَعِ مِنْ بَعْدِي فَأَظْهِرُوا الْبَرَاءَةَ مِنْهُمْ وَ أَكْثِرُوا مِنْ سَبِّهِمْ وَ الْقَوْلَ فِيهِمْ وَ الْوَقِيعَةَ وَ بَاهِتُوهُمْ كَيْلَا يَطْمَعُوا فِي الْفَسَادِ فِي الْإِسْلَامِ وَ يَحْذَرَهُمُ النَّاسُ وَ لَا يَتَعَلَّمُوا مِنْ بِدَعِهِمْ يَكْتُبِ اللَّهُ لَكُمْ بِذَلِكَ الْحَسَنَاتِ وَ يَرْفَعْ لَكُمْ بِهِ الدَّرَجَاتِ فِي الْآخِرَة

هرگاه مؤمن به برادر (ديني) خود تهمت زند، ايمان در قلب او ناپديد مي شود همچنان كه نمك در آب حلّ مي‏شود.

إذَا اِتَّهَمَ المُؤمِنُ أخَاهُ اِنمَاثَ الإيمَانُ مِن قَلبِهِ كَمَا يَنمَاثُ المِلحُ في المَاءِ.

هنگامي که روزه دار مي باشيد، زبان خود را از دروغ حفظ کنيد.

فاذا صُمتُم فاحفظوا السنتکم عَن الکذبِ.

صدقه بر ما حرام است و خمس براى ما (خاندان پيامبرصلى الله وعليه وآله) واجب مى‏باشد.

اَلصَّدَقَةُ عَلَيْنا حَرامٌ وَ الْخُمْسُ لَنا فَريضَةٌ