هركس راه هدايت و سعادتي را بگشايد و يا به ديگران تعليم دهد، اجر و پاداش او همانند كسي است كه به آن كار خير عمل كرده باشد بدون آن كه از پاداش عمل كنندگان كسر شود.

مَنْ عَلَّمَ بابَ هُدي فَلَهُ مِثْلُ أجْرِ مَنْ عَمِلَ بِهِ، وَلايَنْقُصُ اُولئِكَ مِنْ أجُورِهِمْ.

دروغ ویرانگر ایمان است.

إنّ الْکِذْبَ هُوَ خَرابُ الإیمانِ.

Lying is the ruin of faith.

همانا خداوند به بازگشت و توبه بنده خود، شادمان تر از شخصي است كه در شب تاريك مركب و زاد و توشه راه خود را گم كرده بود و سپس پيدا مي كند.

انّ اللهَ اشدُّ فَرِحاً بِتَوبَةِ عبدِهِ مِن رجلٍ اضلَّ راحلَتَهُ و زادَهُ في ليلَةٍ ظلماءَ فَوَجدهما.

همانا دروغ، مايه تباهي ايمان است.

انَّ الکذبَ هو خرابُ الايمانِ.

اي سدير! همانا مردم مأموريت يافته اند به ديدار اين بيت سنگي بشتابند و بر گرد آن طواف کنند، سپس به نزد ما بيايند و ولايت خود را نسبت به ما اعلام کنند و اين همان گفتار خداوند است که فرمود: کسي که توبه کند و به عمل صالح بپردازد را مي بخشم و او هدايت يافته است، سپس حضرت با دست به سينه خود اشاره کرد و فرمود: به سوي ولايت ما .

يا سديْرُ إنَّما اُمِرَ النَّاسُ أنْ يَأتُوا هذا الأحْجارَ فَيَطُوفُوا بِها ثُمَّ يأتُوا فَيُعْلَمُونا وِلايَتَهُمْ لَنا ... .

قائم ما بر اثر رعب و ترسي که در دلهاي مخالفان ايجاد مي شود، پيروز مي گردد، زمين در اختيار او قرار مي گيرد، همه گنجينه هاي نهفته در دل زمين براي او ظاهر مي شوند، قدرت حکومت او شرق و غرب عالم را فرا مي گيرد و دين خدا بوسيلة او به همگان عرضه مي شود. گرچه کفار را ناخوش آيد. و در سطح زمين خرابه اي باقي نمي ماند، جز آنکه به آباداني تبديل گردد.

الْقائِمُ مِنّا مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ مُؤَيَّدٌ بِالنَّصْرِ تُطْوي لَهُ الْأَرْضُ وَ تَظْهَرُ لَهُ الْکنُوزُ وَ يَبْلُغُ سُلْطانُهُ الْمَشْرِقَ وَالْمَغْرِبَ وَيُظْهِرُ بِهِ اللهُ دِينَهُ کلَّهُ وَلُوْ کرِهَ الْمُشْرِکونَ فَلا يَبْقي عَلي وَجْهِ الْأَرْضِ خَرابٌ إِلاّ عُمِّرَ.

نبي كسي است كه مَلَك را در خواب ديده و صدايش را مي شنود ولي خودش را نمي بيند، رسول كسي است كه مَلَك را در خواب مي بيند و صدايش را مي شنود و با چشم نيز مشاهده مي كند

النّبيُّ الَذّي يَري الْمَلكَ في مَنامِهِ و يَسْمَعُ الصَّوْتُه ... .

از شما (شیعیان) کسی که مطیع خدا باشد، دوستی ما برای او سودمند است و کسی که عصیان و نافرمانی خدا را كند، حب و دوستی ما برای او سودی نخواهد داشت.

فَمَنْ کانَ مِنْکمْ مُطِیعاً لِلّهِ یَنْفَعُهُ وَلایَتُنا وَ مَنْ کانَ مِنْکمْ عاصِیاً لِلّهِ لَمْ تَنْفَعْهُ ولایَتُنا.

کسی که مطیع خداست، او دوست ماست و کسی که نسبت به دستورات خدا عاصی باشد، او دشمن ماست و کسی به دوستی و ولایت ما نمی رسد، جز از راه عمل و پرهیزکاری.

مَنْ کانَ الله مُطِیعاً فَهُوَ لَنا وَلِیٌّ وَ مَنْ کانَ لله عاصِیاً فَهُوَ لَنا عَدُوٌّ وَ ما تَنالُ وَلایَتُنا إِلاّ بِالْعَمَلِ وَ الْوَرَعِ.

بهشت آميخته به سختي ها و صبر و بردباري است، پس هر كس در دنيا بر سختي ها صبور باشد، وارد بهشت خواهد شد.

الجنَّةُ محفوفَةٌ بالمكارِهِ و الصَّبرِ فَمَن صَبَر علي المكارِهِ في الدّنيا دَخَلَ الجنّةَ.

ما و شيعيان ما، اصحاب يمين (اهل بهشت) مي باشيم.

نَحْنُ وَ شِيعَتُنا إصْحابُ الْيَمِينِ.

هان ای گروه مؤمنان، مأنوس و متحد باشید و به هم مهربانی کنید

يا معشر المؤمنين تألفوا و تعاطفوا

به خدا قسم شيعه ما نيست مگر کسي که داراي تقوي است و تنها خدا را اطاعت کند، اي جابر آنها را نمي شناسي مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داري، كثرت ياد خدا، روزه داري، نماز، نيکي به پدر و مادر، پايبندي به اخلاق حسنه، احترام به همسايه و توجه به فقراء، درماندگان، در سفرماندگان و يتيمان، راستگويي، تلاوت قرآن، خويشتن داري، و پرهيز از مردم آزاري و در زندگي امين و درستکارند.

فَوَ اللهِ ما شِيعَتُنا إِلاّ مَنِ اتَّقي اللهَ عَزَّ وَجَلَّ وَ أَطاعَهُ وَ ما کانُوا يُعْرَفُونَ يا جابِرُ إلاّ بِالتّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءِ و الأَمانَةِ وَ کثْرَةِ ذِکرِ اللهِ، وَ الصَّوْمِ وَ الصَّلاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَيْنِ و ... .

هر كس از خرج كردن مالى در راه خداپسندانه بخل ورزد، چند برابر آن را در راه غير خداپسندانه هزينه خواهد كرد.

و ما مِنْ عَبْدٍ يَبْخَلُ بِنَفَقَةٍ يُنْفِقُها فيما يُرْضِى اللّه‏َ اِلاَّ ابْتُلىَ بِاَنْ يُنْفِقَ اَضْعافَها فيما اَسْخَطَ اللّه‏َ؛

همانا ما سير و پياز و تره را با هم مي خوريم.

إنّا لَنَأكُلُ الثُّومَ وَ الْبَصَلَ وَ الْكُرّاثَ.