ای حسین جان که جان فدای تو        قربان آن جنگیدن مثل جفای تو

هیچکس مثل تو نبوده و نیست        در جهان هیچ و پوچ خدای تو

شهادتت مبارکت ای امامم         گر بودی میریختم تمام جهان را به پای تو

ای ابوالفضل ای ریس زبده ی اهل وفا 

عبد صالح منصبین الله سنه اتمیش عطا

نهری الدن ایشمدن سو نفسیوه عالم فدا

سو کنارینده سوسوز سقا سلام اولسون سنه

ای حسین جان سر سودای تو دارم چه کنم

رحمتی بهر خدا خسته وزارم چه کنم .                 

وقتی که هوای چشم بارش باشد

در کنج دلت امید و خواهش باشد

باید که دخیل مشهد جان گردی

در صحن مطهرش نوازش باشد

فرمود رضا بغض دومی راه کمال است

زیرا که وی دشمن حی متعال است

تا مهر برائت نخورد برگ عبوری

رفتن به بهشتی که خداگفته محال است

کربلا قبله دلهاست خدا می داند

دیدنش آرزوی ماست خدا می داند

اولین مستمع مجاس پر فیض حسین(ع)

مادرش حضرت زهراست)س)خدا می داند

ای که تو جان جهان,  جانان جانمی

جان میکنم فدایت,آخر تو عالمی

دیده ی تر خشک شد جانم به سر رسید

بیا آقا که تو خوب کننده ی حالمی

بیمارم و از دوست شفا می خواهم

از اهل کرم لطف و عطا می خواهم

مشهد برسم کنار هر گلدسته

هر چیز ندارم از رضا می خواهم

ای مرثیه خوان بلا ، از کربلا برام بگو

از خون و کشتار مگو ، از پسرام مگو

فقط برایم بگو ، کجاست پسرم حسین

که همه ی پسرانم ، فدای جان حسین

به فلانی و فلانی خبر اینگونه رسانید 

که علی را ز ازل کرده خداوند خلیفه 

گر کویر لوط باشی،یار آبادت کند

کربلا راهم حسین بن علی،آباد کرد

تویی قاری قرآن یا که قرآن قاری حیدر

برانگیزد قرائت های تو هو هوی قرآن را

باز پیوند روح و جان شده است
امشب دوباره حیدر صاحب پسرشده است
گویا که کعبه دوباره حیدری شده است
دیدی چه شور عجیبی در این جهان به پا شده است؟
ماه به زمین آمده است گویی چرا؟
زیرا که حسین صاحب برادر شده است

امسال محرم انگار فرق میکند

گویی حسین تازه سرجداشدست

داغ دلم تازه است٬ یا حسین

داغ علی اصغرت با تو چه میکند...

کافر روی تؤام ای بت زیبای خدا 

سائل کوی تؤام عالی اعلای خدا

توخداوند منی تفره نرو لو رفتی

شب معراج نبی دیده تو را جای خدا