جهان را ماتم عظماست امشب     عزای دختر موساست امشب      نه تنها شهر قم ماتم گرفته      زمین و آسمان را غم گرفته  

روئی که به خاک درگهت نیست سیاه

نایی که نوایت نشد خستهٔ آه

بر دار شود سری که بر پای تونیست

یا فاطمه اشفعی لنا عندالله

اندر صدف قم گهری بی همتا است

این در یتیم نورچشمان رضاست

می خواست گلی بچیند ازباغ وصال

هیهات که وعدهٔ وصالش فرداست

یا رب چه قشنگ است و چه زیبا حرم قم

چون جـنت اعلا، حـرم محتـرم قم

بانوی جنان، اخت رضا، دختر موسی

دردانه زهـــرا و ملائـــک خدم قم

خوش آن کسی که بگردد گدای سفره ی تو

و بهره مند شود از عطای سفره ی تو

فقط نه مردم قم ریزه خوارتان هستند

تمام خلق نشسته به پای سفره ی تو

مرغ دلم راهی قم میشود

در حرم امن تو گم میشود

عمه سادات سلام علیک

روح عبادات سلام علیک

کوثر نوری به کویر قمی

آب حیات دل این مردمی

تا بوده همین بوده و تا هست همین هست  

وقف تو بود این سر و این جان و دست

می لب میزنم تا ابدالدهر چرا که

با خوردن سوهان دیار تو شوم مست

خاتون شهر آینه هایی بزرگوار

زهرای شهر یثرب مایی بزرگوار

چشم ملک ندیده دمی سایه ی تو را

ناموس بارگاه خدایی بزرگوار 

بر خواهر خسرو خراسان صلوات

بر جلوه خور شید در خشان صلوات

بر حضرت معصومه شفیع شیعه

بر آیت حق مهر فروزان صلوات

ای که موسی الرضا را خواهری

در سما و کهکشان ها اختری

بــاب حاجات تمــــام شیعیــان

در میـان شهر قم تو گوهری