هلال ماه رجب! ناز کن به ماه تمام

ز یازده مه دیگر تو را سلام سلام

سلام بر تو که در دامن تو می‌تابد

فروغ حسن خدا از جمال چار امام

ولادت دو محمــد، ولادت دو علی

کدام ماه، چنینش سعادت است و مقام؟

بیا که مژده رحمت رسید و خواند سروش

ســرود تهنیت خســرو خجستـــه نسب

هلال مـــاه رجـــب شد چــو از افق پیدا

در آمــد آن مَه من با هــزار وجد و طرب

ز بـرج علـم، درخشــان ستــاره‌ ای بدمید

که مِهرو م

دوستان مــژده که آماده بساط طرب است

طرب ماست که خالی ز ملال و تعب است

هر کجا خلقت پاک است بشر یا که ملک

همه در وجد و سرورند که ماه رجب است

گل آرید و گل ریزید ماه رجب آمد

انگار که بر باده خورانش طرب آمد

گــل بویید و گل جویید که باز هم

هنگــامه غفــران الهی رجـب آمد

زان سبب مــاه رجــب مــاه خـداست

که اندر آن میلاد شـــاه لافتــی ست

شد رخش از کعبه ظاهر، عقــل گفت:

چون که صد آمد نود هم پیش ماست

در ماه رجب نور خـدا می تابد

از روی علـی نور خــدا میتابد

در خانه حق حقیقتی شد نهان

پرورده دست حق علی می آید

رجب هنگامه راز و نیاز است

برای عاشقان فصل نماز است

رجـب درگـــاه غفـــــران الهی

برای بندگـــانش باز باز است

ماه رجـــب ماه هنی آمده

بعثت شیرین نبــــی آمده

شاد شو ای شیعه که چون

مـــاه ولادت عــــلی آمده

رجــب یعنی اشک تــوبه در قنــوت

خوانـدنش با نــــام غفـــار الذنــوب

شعبـــان یعنی چشمها هم در رکـوع

شرمگیــن از نـــام ستـــار العیــوب

رمضان یعنی سر سجود و دل سجود

ذکــــر یارب یارب از عمـــق وجــود

رجب آمد به دلها با عید است

برای مسلمین عید سعید است

رجب هنگام غفران و مناجات

به درگاه خداوند حمید است