فرمود: (تعداد پيامبران) يكصد و بيست و چهار هزار اند و از جمله آنها سيصد و سيزده نفر مرسل مي باشد كه اول آنان حضرت آدم عليه السّلام است.

مائةُ وَ اَربَعَةُ و عِشرونَ اَلْفَ نبيٌّ و مِنهم ... .

خداوند پيامبري را مبعوت نكرد مگر با راستگوئي و رد امانت به فاجر و نيكوكار.

إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَمْ يَبْعَثْ نَبِيّاً إِلَّا بِصِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ إِلَي الْبَرِّ وَ الْفَاجِر.

خداوند مبعوث نكرد به سوي بندگانش انبياء و پيامبران را، مگر اينكه آنها دربارة خدا تفکر كنند و بينديشند.

ما بَعَثَ اللهُ اَنبيائَهُ وَ رُسُلَهُ اِلي عِبادِهِ اِلاّ لِيَعقِلوا عَنِ الله.

نبي كسي است كه مَلَك را در خواب ديده و صدايش را مي شنود ولي خودش را نمي بيند، رسول كسي است كه مَلَك را در خواب مي بيند و صدايش را مي شنود و با چشم نيز مشاهده مي كند

النّبيُّ الَذّي يَري الْمَلكَ في مَنامِهِ و يَسْمَعُ الصَّوْتُه ... .

بنگريد به نعمتهايي كه خداوند به هنگام فرستادن رسولي به سوي آنان عطاء فرمود كه فرمانبرداري، آنها را به آئين خود پيوند داد و آنان را برگرد دعوت خويش هم دل و هم داستان ساخت.

اُنظُروا الي مَواقِعِ نِعَم اللهِ عَلَيْهم حِينَ بَعَثَ اِلَيْهَم رسولاً ... .

اگر شناخت پيامبر و اطاعت از او بر مردم واجب نبود، آمدن پيامبر براي آنها حاصلي نداشت و مشكلي را حل نمي كرد و فرستادن رسول كار بيهوده اي بود و اين كار از صانع حكيم بدور است.

فَلَو لَمْ يَجِبْ مَعْرِفَتُهُ و طاعَتُهُ لَمْ يَكُنْ لهم في مَجِئُي الرَّسولِ مَنْفَعَةٍ وَ لا سَدُّ حاجَةٍ ... .

گرفتارترين و پر رنج ترين مردم، پيامبران هستند.

إنّ اَشَدَّ النّاسِ بلاءً اَلْانْبياءُ.

چه بزرگ است رستگاري كسي كه دنباله رو پيامبران باشد

ما اَعظَمَ فَوْزَ مَنِ اقْتَفي اَثَر النّبيّين.

خداوند، انبيا را با گرسنگي آزمود و به سختي ها مبتلا فرمود و با ترس و هراس ها امتحانشان نمود و در بوتة ناملايمات زيرو رويشان كرد.

قَدْ اِخْتَبرَهُمُ اللهُ باالمَخمَصَةِ وَ ابْتَلاهُم بِالمَجْهَدَةِ ... .

همانا خداوند، آنگاه كه رسولان خود را فرستاد آنان را با زرو سيم نفرستاد، بلكه با كلام و سخن فرستاده است.

اِنَّ اللهَ عزّوجل لَمْ يَبْعَثْ رُسُلَهُ حيث بَعَثَها و مَعَها لا ذَهَبٌ و لا فِضّةٌ ... .

زماني كه پيامبران را بر پيامبر شدنشان آگاه کرديم، حجاب ها را از آنها برداشتيم.

اذا عَلِمَتُ الرُّسُل انَّها رُسُلٌ، كَشَفَ عنها الْغِطاءْ.

امّا خداوند سبحان فرستادگان خود را صاحب اراده هاي قوي قرار داده است.

وَلكِنَّ الله سُبحانهُ جَعَلَ رُسُلَهُ اُولِي قوّة ٍ في عَزائِمِهم.

خداوند هيچ نبي و وصيّ پيامبري را نفرستاد، مگر اينكه سخاوتمند بود.

ما بَعَثَ اللهُ نَبيّاً وَ لا وَصيّاً اِلا سَخياً.

خداوند انبياء را از فرزندان (آدم عليه السّلام) اختيار كرد، از آنان پيمان گرفت تا امانت رسالت را به مردم برسانند و نعمت هاي فراموش شده را به ياد آورند و توانمندي هاي پنهان شدة عقل را آشكار گردانند و نشانه هاي قدرت خدا را معرفي كنند.

وَ اصْطَفي سُبحانَهُ مِنْ وُلدِهِ اَنبياءَ ... .

خداوند نبي و رسولي را مبعوث نكرد، مگر اينكه عقل را كامل كند.

وَ لا بَعَثَ اللهُ نَبيَاً و لا رَسُولا حتّي يَسْتَكْمِلَ العَقلَ.