فاطمه نامي كه با آن عشق مي بازد خدا 

فاطمه نوري كزآن بر خلق مي نازد خدا 

ما نه ياران دگر نه انبيا گويند كاش 

در جزا ما را ز چشم او نياندازد خدا

بر عالمیان رحمت بیحد آمد

زیبا گهر رسول امجد آمد

تبریک به شیعیان اهل عالم

چون فاطمه دختر محمد آمد

ای تـــاج سَــر عـــالم و آدم زهـرا

از کدوکی ام دل به تو دادم زهرا

آن روز که من هستم و تاریکی قبر

جان حَسنت بــرس به دادم زهـرا

آهسته می شوید یگانه همسرش را

با آب زمــزم آیـه های کــوثرش را

آهسته می شوید غریب شهر یثرب

پشت و پناه و تکیه گاه و یاورش را

زهرا اگر در اول خلقت ظهور داشت

دیگر خدا نیاز به پیغمبری نداشت

فرموده اند در برکات وجود او

زهرا اگر نبود علی همسری نداشت

محشر بدون مهریه ی همسر علی

سوگند می خوریم شفاعتگری نداشت

تو هم با کوفه هم دستی مدینه

نمک خوردی ولی پستی مدینه

کسی بر بازوی زهرا نمی زد

اگر دستم نمی بستی مدینه

یتیمان جز دو چشم تر ندارند

به غیر از خاک غم بر سر ندارند

چو مادر مرده ها باید فغان کرد

کــه طفلان علی مــادر ندارند

ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم

مــامور برای خدمت زهــرائیم

روزی که تمام خلق حیران هستند

مـا منتظر شفـــاعت زهــرائیم

 در مَجــد و شــرف یکّه و تنها هستی 

در فخــر تــو بس ، اُمّ ابیها هستی

مریم که مقدس شده یک عیسی داشت 

تو مــادر یـــازده مسیحــا هستی

ای روح دو صد مسیح محتاج دَمَت 

زهرایی و خورشید غبار قدمت

کی گفته که تو حرم نداری بانو؟ 

ای وسعت دلهای شکسته ، حَرَمت