ای کشتة عشق! کو علی اکبر تو؟
کو دست تو، کو پای تو و کو سر تو؟
انگار فرات دیگری جاری شد
از خون گلوی نازک اصغر تو

تا کرب و بلا هست ، زمین را عشق است  

آه دل همواره غمین را عشق است

 هر چند که هیچ است همه ارزش ما  مجنون حسینیم ، همین را عشق است

سلام علی ساکن کربلا

دگر از دوری تو  پاک  شدم  دیوانه 

آب ونانم شده عکس حرمت،باور کن

اربعین یا عرفه یا که  محرم ، آقا!

جان ارباب! یکی قسمت این نوکرکن

شب جمعه ز حرم موج کرم می آید

باز از کرب و بلا شیون و غم می آید

امشب انگار هوای دگری خواهم داشت

فاطمه با کمری خم به حرم می آید

#کرب_و_بلا

شب جمعه ست و حسرت يک برگ ِ برات
شب جمعه و دل م تنگ تو ای راه نجات

باز هم فاصله ها بغض ِ گلوگير شده ست
السلام ای شه بی يار و قتيل العبرات ...

اول صبح به سمت حرمت رو کردم

دست بر سینه سلامی به تو دادم ارباب

سر صبحی شده و باز دلم دلتنگ است

السلام ای سبب سینه تنگم ارباب

با خیال کربلایت خواب زیبا می شود

یک زیارت بین خواب امشب نصیب ما بکن

آخرین شب هاست کم کم رفع زحمت می کنیم

جیبمان خالیست احساس خجالت می کنیم

خاک ؛ خاک کربلا باشدغذا هم می شود

روزه را افطار با یک ذره تربت می کنیم

از حرم تا قتلگه زینب تماما پیر شد

گریه بر خم بودن آن قد و قامت می کنیم

مهمان کربلا شده بانوی بی نشان

ای روضه خوان ؛ بیا و کمی از عطش بخوان

شب های جمعه رو به حرم کن فقط بگو

از آب هم مضایقه کردند کوفیان

امشب مسیر کرببلا در تلاطم است

از بس فرشته آمد گلدسته ها گم است

زهرا رسیده و روز قیامت به پا شده

شب های جمعه راه حرم پر تراکم است