وقتي انسان برادر مؤمن ـ و دوست ـ خود را ملاقات نمود، بايد پيشاني و سجده گاه او را ببوسد.
إذا لَقي أحَدُكُمْ أخاهُ فَلْيُقَبِّلْ مَوْضِعَ النُّورِ مِنْ جَبْهَتِهِ.
بحارالأنوار، جلد 75، صفحه 105، حدیث 4

قلب پراحساس من مغرور نیست
وصف این دلدادگی مقدور نیست

هر کس بر مصیبتهای این دختر [زینب دختر علی] بگرید، همانند کسی است که بر برادرانش حسن و حسین (عليهما السلام) گریسته باشد.


1394/09/02