علی آن شه که خدا فرمانروایش کرده
علی ای مه که خدا شمس جهانش کرده
این علی کیست که اینگونه جهان مدح و ثنایش گفته
او همانست که الله خدایش کرده

گدایی از گدایان حسینم

که شرمنده ز احسان حسینم

اگرچه قمری بشکسته بالم

ولی مرغ غزلخوان حسینم

مرغ دل هر دم بسوی کوی تو پر میزند

هر اذان پر جانب محراب و منبر میزند

در بقیع از مجتبی گیرد نشانی ترا

سر به درب سوخته با اذن حیدر میزند

ای که خورشید از رخ تابان تو سر میزند

بوسه بر پیشانی ودستت پیمبر میزند

جبرییل امشب بنامت .حوض کوثر میزند

پشت در وا کن گدای بینوا در میزند

بی تو برادر کربلا برپا نمی شد

بی تو کسی سقای عاشورا نمی شد

بی تو برادر در ره سرخ شهادت

عشق و وفا در راه حق معنا نمی شد         

قمر طایفه ی بدر دجی عباس است

باب حاجات در این بیت سخا عباس است

هر شهیدی ست چو پروانه و شمع است حسین

گل سر دسته ی جمع شهدا عباس است

سلامم بر حسین سالار دین است

مقسم هم جهنم هم برین است

خدایا دست مادامان اوباد

سعادت باش راهم اینچنین است

غوغای زمین وآسمان است حسین

رخشنده چو خورشید جهان است حسین

مصباح هدایت بود از نور جلی

نوری که همیشه جاودان است حسین

بر شهید کربلا ، تا آخر عمرش گریست
آب دید و بر تشنه لب دائم گریست
او که با چشمش شهیدان را بدید
تا توانست ، بر همه آنان گریست

قدم قدم تا به حرم می روم 

 بهر  رضا بهر کرم می روم

دلم دلم را به تو من بسته ام

هرگزنگویم به تو که خسته ام

عشق تو به جان خسته داریم هنوز 

مهر تو به دل نشسته داریم هنوز 

ای نور خدا ، چشمه ی کوثر ، احمد

بنگر که دلی شکسته داریم هنوز 

وقتی کنار صحن کریمه و در قمم

کنج نگاه کریمه تو من، غرق تلاطمم

من در پی نشانی از الطاف مادری

احساس می کنم که به دریای تو گُمَم

خدایا روز ماتم شد دوباره 

مدینه غرق درغم شد دوباره 

ز داغ صادق آل پیمبر 

مکدر قلب عالم شد دوباره 

زهرا شده ز نسل تو و ما نسل او

از بین زنان لیک تو لایق ترین شدی

گر تو شده ای مادر او این چنین بگم 

تو لایق صد احسن و صد آفرین شدی

ای قبله ی حاجات به ماهم نظری کن 

از روز ازل شاهد الطاف تو هستیم

چون فضل تو شد شامل حال همه عالم

تا روز ابد ما همه محتاج تو هستیم