عمّه زینب(س) ما به دنیائیم اسیر...

جان زهرا (س) گوش دلهامان بگیر...

در بیابان گنه، دل، گم شده...

تو بکن پیداش... خاتون اسیر...

خون دل او ز دیده بیرون می ریخت...

از سینه ی سینایی تو خون می ریخت...

تنها نه که از دیده ی او خون می ریخت،...

جان علی(ع) از دو دیده بیرون می ریخت...

عاشق و شیدایی مولا شدم...

از صفای عشق او والا شدم...

من برای روی چون شمس علی(ع)،...

دیرهنگامیست مولانا شدم...

رسوای جهانم ز غمت... دستم گیر...

از لطف و صفا و کرمت ... دستم گیر...

یا ضامن آهو نه کم از آهویم...

دل لک زده بهر حرمت... دستم گیر...

محرّم دیده ی بیدار عشق است...

محرّم لحظه ی دیدار عشق است...

محرّم ماه سرهای به نیزه...

حسین(ع) بی سرش سردار عشق است...

خوشا آن که دلی بی باک دارد...

خوشا آن دل که عشقی پاک دارد...

خوشا رویی که در این ماه خونین،...

دو چشمی دائماً نمناک دارد...

ماه مهمانی و من بیتاب و مست...

ساعتی پیش از اذان قاشق به دست...

با همه این حرفها الطاف او،...

بامیه در بامیه در بامیه ست...

تن پر هیبتی داری که در قیمت نمی گنجد...

دل پر جرأتی داری که در قیمت نمی گنجد...

چراغ چشم لیلا(س)یی ، محمّد(ص)  سیرت و صورت...

قیامت قامتی داری که در قیمت نمی گنجد...

معنی برادری و مردی... عبّاس

آئینه ی عشق و حق نوردی... عبّاس

با آبی و بی طفل برادر ، تشنه

حقّا و حقیقتاً که مردی... عبّاس

عمریست که چشمان دلم بر گل قالیست

افسوس نمی آیی و چه جای تو خالیست

دیریست که هر جمعه دلم منتظر توست

ای مرد بیا بی تو جهان حال به حالیست

معادن علوی کرامتی و سخا

تو چلچراغ وفایی و معدن صفا

برس به داد دل ما جواد فاطمه

بگیر دست دل ما به حرمت رضا

صاد نامت ، متجلّی صداقت و صفاست

آی نامت به یقین آینه ی مهر و وفاست

دال آن : دیده ی بیدار علی در شبهاست

قاف آن: قافیه ی مثنوی کرب و بلاست

بای نامت به همه کلّ جهان می ارزد

آی نامت به ایادی زمان می ارزد

قاف آن قلّه ی قاف همه ی دانش هاست

رای آن: رأس حسین است، همان می ارزد

سین نامت اثر از سجده و سجّاده ی تو

جیم آن : جمله ی هستیست دل آباده ی تو

آی اسمت خبر از مادر ایرانی توست

دال آن نیز دعائیست به دلداده ی تو

حای اسمت حرم و قبله ی آمال همه ست

سین آن سینه ی سینایی پیمان الست

یای آن معنی این حرف که تو، یعنی عشق

نون آن: نور همه هستی ما هرچه که هست