لدّنی ست علم تو قرآن بخوان تو

جهان روشن شود از خواندن تو

تمام جن وانس راه از تو جویند

مسیر هموار شده از بودن  تو

ایوان نجف اوج تمنای من است

هردم به طوافش دل شیدای من است

از عشق و ارادتم اگر میپرسی

شش دانگ دلم به نام مولای من است

گر ذره ای شک به دلم بود دگر نیست 

از نام تو ... والله حضر نیست

تا نام تو بردم اینگونه نبی گفت

ملعونه تر از ... در عالم زر نیست

تاراج دل به تیغ دو ابروی  دلبرست

مستی قلب عاشقم از جام کوثر است

بر سر در بهشت برین حک نموده اند

بختش بلند هرکی گرفتار حیدر  است

عَلي رَمْز عُبور و مُرور از روى صراط است⚘
عَلي ساقي كوثَر كه هَمان آب حيات است⚘
فَقَط حِيدَرِ كَرّار امير الْمؤمِنينْ است.

دوای درد ما آماده گشته

ز نورت این جهان پاینده گشته

چنین عیدی ز عالم بی نظیر است

محمد مشعل، تاریکی گشته

شان تو در اندیشه ما جا شدنی نیست

در کوزه که جا دادن دریا شدنی نیست

هرچند که توصیف تو مولا شدنی نیست

تو لطف کنی ناشدنی ناشدنی نیست

ای  نور خدا امام هادی

وی مکتب عشق را منادی

ای در کف تو لوای قرآن 

وی مجری آیه های قرآن

ای جانم میگند حیدر دلبر صفتره 

ای جانم میگند وصی مسلمین حیدره 

ای جانم میگند ذولفقار تو دسش هیبته 

ای جانم میگند حیدره یک تنه لشگره 

علی اکبر به قامت چون رسول الله

به صحبت چون نبی ، رحمت الله

به غیرت چون علی نقش جهان است

به رخسارش شبیه باشد به رسول الله

اشک آرام کند سینه ی طفلان مرا 

می خرد فاطمه این دیده ی گریان مرا 

مادرت گفته به جنت نروم تا که خدا 

اذن جنت بدهد جمع محبان مرا

شیعه نهراسد ز دمی محنت و سختی 

از بعد سقیفه ز همین عهد بد عهدی

آنها همه در حبس بلای دنیوی اند 

ما کلب سرای دولت حضرت مهدی

روزی که علی به کعبه آمد به وجود 

مخصوص علی خدا در از کعبه گشود

در زادسرای علی نه چون است و نه چند

در خانه حق زاده به جانش سوگند

آن کس که تو را شناخت،جان را چه کند

فرزند و عیال و خانمان را چه کند

دیوانه کنی ، هر دو جهانش بخشی

دیوانه ی تو ، هر دو جهان را چه کند

یا ابوالفضل تو که سرکرده کل شهدایی

هم علمدار حسین و پسر شیر خدایی

علامت ماند نگونسار آقا حسین

تنها ای علمدار وفادار تو اینک به کجایی؟