حضرت علی علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند : خداوند هیچ یک از بندگانش حتی خواص انبیاءش اجازه کبر نداده و کبر را برای آنها زشت شمرده و تواضع را نسبت به خدا و مومنین رضایت داده است.

ابو امامه می گوید که پیغمبر اسلام صلی الله علیه واله به طرف بقیع رفتند اصحاب هم به دنبال حضرت به راه افتادند , یک مرتبه حضرت ایستاد و به اصحاب فرمود: شما جلو بروید سپس خود حضرت پشت سر آنها حرکت کردند. یکی از اصحاب از علت این کار پرسید , حضرت فرمود : صدای کفش هایتان را شنیدم ترسیدم در نفس خود مقداری کبر بیاید از اینکه اصحابی دارم و آنها به دنبال من حرکت می کنند.

امام حسن مجتبی علیه السلام از محلی می رفتند و یک عده فقیر تکه نان پاره ها که در جاده ریخته شده بود را جمع کرده بودند و می خوردند , امام سوار مرکب بودند وقتی به اینها رسیدند , آنها گفتند : آقا بفرمایید, امام از مرکب پیاده شد و نزد آنها نشست و فرمود : خداوند مستکبرین را دوست نمی دارد و با آنها شروع به خوردن کردند, سپس آنها را به منزل خود دعوت کردند و به آنها غذا و لباس دادند.

در کتاب مکارم الاخلاق جلد2 صفحه 380 از رسول خدا صلی الله علیه واله آمده که فرمودند : ای ابوذر! هر کس بمیرد و در قلبش ذره ای کبر باشد , بوی خوش بهشت را نمی فهمد مگر آنکه توبه کند. سپس فرمود : کبر آن است که حق را ترک کنی و از حق بگذری و دیگر اینکه آبرو و خون دیگران را مانند آبرو و خون خود ندانی بلکه بی ارزش تر بدانی. سپس فرمود : بیشترین افرادی که به جهنم می روند مستکبرین هستند.

سوالات سخنرانی

سوال اول : رفتار حضرت مجتبی علیه السلام با فقرا چه بود ؟

1 ـ گفتند آقا بفرمایید ؛

2 ـ فرمودند خداوند مستکبرین را دوست نمی دارد ؛

3 ـ نزد آنها نشستند ؛

4 ـ همه موارد .

سوال دوم : آن چیست که به خاطرش انسان بوی بهشت را نمی فهمد ؟

1 ـ تکبر به همراه توبه ؛

2 ـ ذره ای تکبر بدون توبه ؛

3 ـ ترک ناحق ؛

4 ـ هیچکدام .