بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا

سوگند به خورشيد و تابندگی اش

by the sun and its midmorning,

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا

سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود

by the moon, which follows it,

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا

سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند

by the day, when it displays it,

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا

سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد

by the night, when it envelops it!

وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا

سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت

by the heaven and who built it,

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا

سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد

by the earth and who spread it,

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا

سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد

by the soul and who shaped it

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا

سپس پليدكارى و پرهيزگاری اش را به آن الهام كرد

and inspired it with its sin and its piety,

قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا

كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد

prosperous is he who purified it,

وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا

و هر كه آلوده اش ساخت قطعا درباخت

and failed is he who buried it!

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا

[قوم] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند

thamood belied in their pride

إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا

آنگاه كه شقی ترينشان بر[پا] خاست

when the most wicked of them broke forth,

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا

پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار ماده شتر خدا و [نوبت] آب خوردنش را [حرمت نهيد]

the messenger of allah said to them: `( this is) the shecamel of allah, let her drink. `

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا

و[لى] دروغزنش خواندند و آن [ماده شتر] را پى كردند و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد

but they belied him, and hamstrung her. so their lord crushed them for their sin and leveled it (their village).

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا

و از پيامد كار خويش بيمى به خود راه نداد

he does not fear the result (of their destruction).