درس چهارم: تفسیر سوره مریم
تفسیر سورۀ مریم
آیه ی 7:یا زَکَریّا اِنّا نُبَشِرُکَ بِغُلامٍ اِسمُهُ یَحیی لَم نَجعَل لَهُ مِن قَبلُ سَمیّا (ای زکریا ما به تو بشارت می دهیم به پسری که نامش یحیی است و پیش از این هم نامی برای او قرار نداده ایم)
نکات آیه ی 7
1- خداوند همیشه بیش از افکار و نیت های ما به ما لطف می کند زکریا ع از خدا اولاد می خواست خدا به او مژده داد اولادی به تو می دهم که پسر باشد نامش را هم خودم تعیین می کنم و یک نام ابتکاری و جدید روی آن می گذارم.
2-لَم نَجعَل لَهُ مِن قَبلُ سَمیّا به دو معنا است یعنی هم نام حضرت یحیی ع بی سابقه بوده وهم کمالاتی که او داشته بی سابقه بوده است.
3-نام گذاری بچه هایمان را ساده نگیریم نام گذاری نشانه ی سلیقه ، فرهنگ ، اعتقاد، اهداف و آرمان های هر کسی است گاهی در طول تاریخ با نام گذاری روی بچهها با حاکم ظالم زمان مبارزه می کردند. معاویه لعنت الله علیه گفت هیچ کس حق ندارد اسم بچه ی خودش را علی بگذارد امام حسین علیه السلام تا این را شنید گفت هرچه خدا به من پسر می دهد اسمش را علی می گذارم.
آیه ی 8:قالَ رَبِّ اَنّا یَکونُ لی غُلامٌ و کانَت اِمرَأتی عاقراً وَقَد بَلَغتُ مِنَ الکِبَرِعِتیّا (گفت خدایا چطور به من بچه می دهی در حالی که زنم نازا است و از شدت پیری هم افتاده شدم) این سوالی که حضرت زکریا ع پرسید که چگونه به من فرزند میدهی میخواست ببیند که خداوند با همان حالت پیری به او فرزند میدهد یا اول خودش و زنش را جوان میکند و بعد به او بچه میدهد.
امام باقر علیه السلام فرمودند : از زمان بشارت فرزند دار شدن زکریا ع تا تولد فرزندشان پنج سال طول کشید پس گاهی دعا های ما مستجاب می شود اما هنوز موقع وقوع آن فرا نرسیده است.
آیه ی 9:قَالَ كَذَٰلِكَ قَالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَقَدْ خَلَقْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَلَمْ تَكُ شَيْئًا (حضرت زکریا ع چنین گفت: که پروردگارم فرموده این کار بر من آسان است مگر قبلاً من تو را خلق نکردم در حالیکه چیزی نبودی )
نکته آیه:1- تفکر در خلقت و در وجود خودمان تردید ها را ازبین می برد چطور وقتی شما هیچ چیز نبودید شما را آفریدم الان هم می توانم بچه را از یک زن نازا خلق کنم. آیه ی 10:قَالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً ۚ قَالَ آيَتُكَ أَلَّا تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلَاثَ لَيَالٍ سَوِيًّا (گفت پروردگارا نشانه ای برای من قرار بده خداوند فرمود نشانه تو این است که سه شبانه روز قدرت تکلم با مردم را نخواهی داشت در حالی که سالم هستی)
نکات آیه:1-حضرت زکریا ع با مردم که سخن می گفت به اراده ی خداوند زبانش قفل می شد ولی وقتی می خواست با خدا مناجات کند و ذکر او را بگوید زبانش باز بود. 2- مراد از سه شب در این آیه سه شبانه روز است. 3- انبیأ در فکر این هستند که ایمانشان هر روز پررنگ تر بشود لذا حضرت زکریا ع برای اطمینان قلبش از خدا آیه و نشانه خواست.
آیه ی 11:فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَىٰ إِلَيْهِمْ أَنْ سَبِّحُوا بُكْرَةً وَعَشِيًّا ( زکریا ع از محراب عبادت اش به سوی مردم بیرون آمد و با اشاره به آن ها گفت که صبح و شام خدا را تسبیح گویید ) بُکرَة: زمان طلوع فجر تا طلوع خورشید را می گویند . عَشیَی: به فاصله ی ظهر تا غروب می گویند مِحراب: از حَرب می آید یعنی محل جنگ با وسوسه های شیطان
نکات آیه:1- مراد از تسبیح در اینجا نماز است. 2-از فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوْمِهِ پیدا است که در تبلیغ همیشه نزدیکان و اقوام و فامیل های انسان در اولویت هستند در اینجا حضرت زکریا ع ابتدا از قوم خودش شروع کرد و به آن ها دستور نماز داد. 3-کسی که مردم را با عبادت دعوت می کند خودش هم باید اهل عبادت باشد حضرت زکریا ع خودش در محراب مشغول نماز خواندن بود. 4- با هر وسیله باید تبلیغ کرد حضرت زکریا ع وقتی زبانش قفل می شود با اشاره تبلیغ می کند. 5- عبادت زمانی ارزش دارد که دائمی باشد نه مقطعی و موسمی حضرت زکریا ع گفت هم صبح نماز بخوانید و هم شب.
ممنونم یا علی
پاسخ دادن