تفسیر سورۀ مریم

آیه ی22:۞ فَحَمَلَتْهُ فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكَانًا قَصِيًّا (سرانجام حضرت مریم س به عیسی ع باردار شد و او را به نقطه ی دوردستی برد) وقتی حضرت مریم س باردار شد از مردم جامعه فاصله گرفت شاید فاصله ی او از مردم به این دلایل بود 1- شاید از حرف مردم می ترسید که به او تهمت بزنند که چگونه بدون شوهر بچه دار شده است. 2- شاید از مردم فاصله گرفت چون زن حامله به آرامش نیاز دارد. 3- شاید از مردم فاصله گرفت تا در تنهایی خود فکر کند و ببیند که چطور جواب مردم را بدهد. 4- شاید هم برای عبادت از مردم فاصله گرفت. از امام صادق علیه‌السلام در تفسیر البرهان روایت داریم که فرمودند: مریم س عیسی ع را پس از نه ساعت وضع حمل کرد و هر ساعت به اندازه ی یک ماه بود.

آیه ی 23:فَأَجَاءَهَا الْمَخَاضُ إِلَىٰ جِذْعِ النَّخْلَةِ قَالَتْ يَا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هَٰذَا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا (درد زایمان او را به کنار تنه ی درخت خرمایی کشاند و گفت ای کاش پیش از این مرده بودم و به کلی فراموش می شدم) حالا چرا این را درباره‌ی خودش گفت ؟ چون از تهمت مردم نسبت به خودش بسیار می ترسید از طرفی هم بارداری و زایمان در تنهایی و غربت برایش سخت بود و از طرفی هم می ترسید که چگونه به تنهایی و بدون شوهر این بچه را بزرگ کند لذا به خود گفت ای کاش قبل از این مرده بودم.

آیه ی 24:فَنَادَاهَا مِنْ تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّكِ تَحْتَكِ سَرِيًّا (ناگهان از طرف پایین پایش او را صدا زد که غمگین مباش پروردگارت زیر پای تو چشمه آبی قرار داده است)

آیه ی 25:وَهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُسَاقِطْ عَلَيْكِ رُطَبًا جَنِيًّا (و این تنه ی درخت را به طرف خود تکان بده رطب تازه ای بر تو فرو می ریزد) نکات دو آیه 1-این که چه کسی با حضرت مریم س صحبت کرد دو نقل است بعضی ها می گویند جبرئیل بود اما ظاهر آیه می گوید که خود حضرت عیسی ع بود که در شکم مادر با او صحبت کرد و مادر را به آرامش دعوت کرد که الّا تَحزَنی غمگین مباش 2-بهترین غذا برای زن حامله و زنی که تازه زایمان کرده همچنین که در روایات هم هست خرمای تازه می باشد 3- انسان در سخت تمرین شرایط هم باید برای کسب روزی تلاش کند( شاخه ی نخل را سوی خودت تکان بده) 4- آرامش برای انسان از تغذیه مهم تر است اول گفت الّا تَحزَنی غصه مخور و آرام بگیر بعد فرمود از رطب تازه بخور.

آیه ی 26:فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْنًا ۖ فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا (پس از این غذا بخور و از آن آب گوارا بنوش و چشمت را روشن دار و هرگاه کسی از انسانها را دیدی با اشاره بگو من برای خدای رحمان روزه ای نذر کردم بنا بر این امروز با هیچ انسانی سخن نمی گویم) روزه سکوت حضرت مریم س در باربر مردم برای این بود که آن ها ظرفیت جواب را نداشتند و حرف زدن با آن ها فایده ای نداشت. در آن زمان روزه ی سکوت بوده اما در اسلام مشعور نیست. اینکه حضرت عیسی ع به مادرش گفت قَریّ عینا چشم تو روشن چون فرزند باعث نور چشم و امیدواری است . نکته‌ی بعد اینکه به نذر باید حتماً عمل کنیم. چون نذر کرد لذا با مردم سخن نگفت سکوتش هم تنها در برابر مردم بود چون فرمود فَلَن اُکَلِمَ الیومَ اِنسیّا