رسول خدا صلی الله علیه واله فرمودند : شبی که به آسمان برده شدم , کاخ های بلند و مشرف به بهشت را دیدم , گفتم ای جبرئیل این کاخ ها از آن کیست ؟ گفت : از آن کسانی که خشم خویش را فرو می برند و از خطای مردم در می گذرند.

حضرت علی علیه السلام نیز فرمودند : گذشت , زکات پیروزی و قدرت بر دشمن است.

با آنکه کفار و مشرکین مکه آن همه آزارها و اذیت ها بر پیامبر روا داشتند و به حضرت ناسزا گفته بودند و برای نبودن ایشان پول های زیادی خرج کردند اما وقتی مکه به دست پیامبر صلی الله علیه واله فتح شد , مشرکین داخل مکه تردیدی نداشتند که حضرت با آنها به شدت برخورد می کند و حتی آنها را می کشد. لذا عده ای از آنان فرار کردند و در بیرون شهر مستقر شدند ولی حضرت همه آنها را عفو کرد و فرمود : بروید شما آزاد هستید.

جابر نقل می کند : حضرت علی علیه السلام شنید که مردی به قنبر غلام حضرت دشنام داده و قنبر می خواهد با دشنام جواب او را بدهد , لذا قنبر را صدا زد و فرمود : صبر کن قنبر! جوابش را نده که در این صورت خدا را راضی و شیطان را ناراحت و دشمنت را عقاب کرده ای. سپس فرمود : به خدا قسم مومن به چیزی بهتر از حلم خدا را راضی نمی کند و به چیزی بهتر از خاموشی , شیطان را خشمگین نمی کند و با چیزی بهتر از سکوت احمق , عقوبت نمی شود.

سوالات سخنرانی

سوال اول : هنگام قدرت بر دشمن چه کنیم ؟

1 ـ گذشت کنیم ؛

2 ـ به آنها دشنام ندهیم ؛

3 ـ در بعضی مواقع انتقام بگیریم ؛

4 ـ همه موارد .

سوال دوم : چرا مشرکین تردید نداشتند که پیامبر آن ها را می کشد ؟

1 ـ چون به حضرت ناسزا گفته بودند ؛

2 ـ چون پول های زیادی خرج کرده بودند ؛

3 ـ چون نمی دانستند پیامبر اهل عفو و بخشش است ؛

4 ـ همه موارد .