زندگی با یاد ‌امام : طبق مطالب قبل،اگر میخواهیم خود را در شرایط فرضی ظهور متصور شویم و آثار و لوازم انتظار و آمادگی فرج را در خود روز به روز بیشتر کنیم. اولین و موثرترین لازمه ی انتظار : با یاد امام و و مطابق پسند ایشان زندگی کردن است. یک منتظر واقعی هرگز نمی‌تواند به یاد امام نباشد و از یاد ایشان در همه ی ساعات و دقایق غافل باشد . این امر(انتظار واقعی) چیزی نیست که بصورت تصنعی و ساختگی در مومن بوجود بیاید،بلکه در ارتباط با ‌معرفت و محبت ماست. بدین معنی که هرچقدر محبت و معرفت ما نسبت به حضرت بیشتر باشد این معرفت مارا به یک منتظر واقعی تبدیل میکند. زندگی با یاد امام زمان علیه السلام از جنبه ی تربیتی نیز برایمان بسیار سازنده است ‌‌خیرات و برکات زیادی از این طریق به شخص منتظر می‌رسد. برای یک منتظر واقعی امام همواره بیننده ی تمام صحنه های زندگی فرد چه در خفا و چه در آشکاراست. بنابراین شخص تمام سکنات و حرکات خویش را با پسند حضرت تنظیم میکند. این شاهد دانستن سبب می‌شود تا منتظر همواره مسیری را در پیش بگیرد که تنها جلب رضایت و خشنودی امام هدف اصلی زندگی اش باشد. برای شخص منتظر حفظ دین،مهمتر از هر مسئله ی دیگریست و حاضر نیست بخاطر هیچ لذت گذرا و هیچ احدی از کسب خشنودی امامش صرف نظر کند. شخص منتظر میداند که در نظر مولایش اهل تقوا محبوب هستند،بنابراین تهذیب نفس و دوری از رذایل اخلاقی برای یک منتظر واقعی اهمیت زیادی پیدا می‌کند