تفسیر سورۀ مریم آیه ی ۹۱(أَنْ دَعَوْا لِلرَّحْمنِ وَلَداً زيرا براى خداى رحمان، فرزندى قائل شدند. آیه ی ۹۲: وَ ما يَنْبَغِي لِلرَّحْمنِ أَنْ يَتَّخِذَ وَلَداً در حالى كه براى خداى رحمان، سزاوار نيست كه فرزند بگيرد. پس حرف اثر دارد این حرف بی ربط اینها که برای خدا فرزند قایل شدند نزدیک است نظام هستی را به هم بزند پس مراقب حرفهایی که می‌زنیم باشیم هر حرفی را به خدا نسبت ندهیم پیام ها ) 1- گناه مى‌تواند مايه‌ى برهم ريختن نظام هستى گردد. «تَكادُ السَّماواتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ» 2- خداوند، هستى را براى انسان آفريد و اگر انسان منحرف شود، سقوط هستى بى‌جا نيست. «تَكادُ السَّماواتُ يَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ» آیه ۹۳(إِنْ كُلُّ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ إِلَّا آتِي الرَّحْمنِ عَبْداً موجودى در آسمان‌ها و زمين نيست مگر آن كه بنده‌وار نزد خداوندِ رحمان مى‌آيد. همه ی آنچه در آسمانها و زمین است بنده وار به سوی خدا می آیند و تسبیح خداوند را میگویند پس رابطه ی ما با خدا رابطه ی خالق و مخلوقی است نه رابطه ی پدر و پسری که در آیات قبل اینها برای خدا فرزند قایل بودند آیه ی ۹۴( لَقَدْ أَحْصاهُمْ وَ عَدَّهُمْ عَدًّا ) قطعاً خداوند همه‌ى آنان را حساب كرده، با دقّت شمرده است. آیه ۹۵(وَ كُلُّهُمْ آتِيهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَرْداً ) و همگى روز قيامت تنها (و تهى دست) نزد او خواهند آمد. پیام ها: 1- آمار دقيق همه‌ى اجزاى هستى بدست اوست. «لَقَدْ أَحْصاهُمْ وَ عَدَّهُمْ عَدًّا» علم خداوند، تنها به كليّات احاطه ندارد، بلكه جزئيّات را هم مى‌داند 2- موجودات هستى محدودند. «عَدَّهُمْ عَدًّا» 3- قيامت براى همه است. «كُلُّهُمْ» 4- با اينكه حشر براى همه است، ولى هر كس به فكر خويش است و گويا انسان، تنهاى تنهاست. «فَرْداً»، «لَقَدْ جِئْتُمُونا فُرادى‌ كَما خَلَقْناكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ» 5- روز قيامت تمام وابستگى‌هاى فاميلى، اقتصادى و اجتماعى، حزبى و غيره گسسته مى‌شود. «فَرْداً» 6- در قيامت، مال و فرزند و دوست و ... سودى ندارد. «فَرْداً» آیه ی ۹۶(إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا ) همانا كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده‌اند به زودى خداى رحمان براى آنان محبّتى (در دلها) قرار مى‌دهد كسى كه تنها به خدا دل ببندد، خداوند هم دل‌هاى مردم را به او متوجّه مى‌كند. كسى كه به ياد خدا باشد، خداوند او را ياد مى‌كند. «فَاذْكُرُونِي أَذْكُرْكُمْ» از امام صادق عليه السلام روايت شده است: ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام پاداشى است كه خدا به مؤمنان داراى عمل صالح مى‌دهد. و نظير اين روايت از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در مورد مهر و محبّت اهل ايمان به علىّ عليه السلام آمده است. پیام ها: 1- ايمان بدون عمل و عمل بدون ايمان، كارساز نيست. آمَنُوا وَ عَمِلُوا ... 2- ايمان وكار شايسته، كليد محبوبيّت نزد مردم است. «إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَيَجْعَلُ‌ ... وُدًّا» هرگاه ديديم محبوبيّت ما كم شده، عقيده يا عملكرد خود تجزيه و تحليل كنيم. زيرا كه وعده‌ى خداوند تخلّف ندارد. 3- محبوب‌شدن به دست خداست. «سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ» دلها نيز به دست اوست. 4- محبوب شدن، رحمتى الهى است كه نصيب مؤمنان و صالحان مى‌شود. «سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ» 5- ممكن است امروز به كار شايسته‌ى شما ارج ننهند، ولى صبر و تلاش مداوم‌ شما، در آينده به ثمر خواهد نشست. سَيَجْعَلُ‌ ... 6- محبوبيّت، از الطاف و پاداش‌هاى الهى در دنياست. «سَيَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدًّا» (مؤمنان وصالحان علاوه بر پاداش آخرت، در همين دنيا نيز پاداش مى‌گيرند آیه ی ۹۷(فَإِنَّما يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا ) پس همانا قرآن را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزكاران را به وسيله‌ى آن بشارت دهى و مردم ستيزه‌جو را بدان هشدار دهى. نکات: كلمه‌ى «لُدّ» به معناى دشمنى شديد است. پیام ها: 1- آسان‌گويى، شيوه‌اى قرآنى براى ارشاد است. «يَسَّرْناهُ» البتّه آسان‌گويى غير از سست‌گويى است، سخن بايد محكم ولى روان باشد. «أُحْكِمَتْ آياتُهُ» 2- بيان روان، از الطاف الهى است. «يَسَّرْناهُ بِلِسانِكَ» 3- با هر گروهى به نحوى خاص بايد سخن گفت. لِتُبَشِّرَ ... وَ تُنْذِرَ (با متّقين به زبان بشارت و با دشمنان به صورت انذار.)