إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَى أُمِّكَ مَا يُوحَى

هنگامى كه به مادرت آنچه را كه [بايد] وحى می شد وحى كرديم

when we revealed what was to be made known to your mother,

أَنِ اقْذِفِيهِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِّي وَعَدُوٌّ لَّهُ وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّةً مِّنِّي وَلِتُصْنَعَ عَلَى عَيْنِي

كه او را در صندوقچه اى بگذار سپس در دريايش افكن تا دريا [=رود نيل] او را به كرانه اندازد [و] دشمن من و دشمن وى او را برگيرد و مهرى از خودم بر تو افكندم تا زير نظر من پرورش يابى

saying: "put him in the box and cast it into the river. the river will cast him on to the bank, and he shall be taken up by an enemy of mine and an enemy of his." i lavished my love on you, and to be formed in my sight.

إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى مَن يَكْفُلُهُ فَرَجَعْنَاكَ إِلَى أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَى قَدَرٍ يَا مُوسَى

آنگاه كه خواهر تو می رفت و می گفت آيا شما را بر كسى كه عهده دار او گردد دلالت كنم پس تو را به سوى مادرت بازگردانيديم تا ديده اش روشن شود و غم نخورد و [سپس] شخصى را كشتى و [ما] تو را از اندوه رهانيديم و تو را بارها آزموديم و سالى چند در ميان اهل مدين ماندى سپس اى موسى در زمان مقدر [و مقتضى] آمدى

your sister went (to them) and said: `shall i guide you to one who will nurse him? ` and so we restored you to your mother, so that her eyes might rejoice and that she might not sorrow. and when you killed a soul we saved you from grief and then we tried you with many trials. you stayed among the people of midian for a number of years, and then, moses, you came here according to a decree.

وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي

و تو را براى خود پروردم

i have chosen you for me.

اذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوكَ بِآيَاتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكْرِي

تو و برادرت معجزه هاى مرا [براى مردم] ببريد و در يادكردن من سستى مكنيد

go, you and your brother with my signs, and do not be negligent of my remembrance.

اذْهَبَا إِلَى فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَى

به سوى فرعون برويد كه او به سركشى برخاسته

go to pharaoh, for he has become insolent.

فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَى

و با او سخنى نرم گوييد شايد كه پند پذيرد يا بترسد

speak to him with gentle words; perhaps he will ponder or fear. `

قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن يَطْغَى

آن دو گفتند پروردگارا ما می ترسيم كه [او] آسيبى به ما برساند يا آنكه سركشى كند

`o our lord, ` both said, `we fear lest he may be excessive against us or become insolent. `

قَالَ لَا تَخَافَا إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَى

فرمود مترسيد من همراه شمايم می شنوم و می بينم

he replied: `have no fear i shall be with you, both hearing and seeing.

فَأْتِيَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ قَدْ جِئْنَاكَ بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكَ وَالسَّلَامُ عَلَى مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَى

پس به سوى او برويد و بگوييد ما دو فرستاده پروردگار توايم پس فرزندان اسرائيل را با ما بفرست و عذابشان مكن به راستى ما براى تو از جانب پروردگارت معجزه اى آورده ايم و بر هر كس كه از هدايت پيروى كند درود باد

both of you go to him (pharaoh) and say: "we are the messengers of your lord. let the children of israel depart with us, and do not punish them. we have come to you with a sign from your lord; peace be on him who follows guidance!

إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَى مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّى

در حقيقت به سوى ما وحى آمده كه عذاب بر كسى است كه تكذيب كند و روى گرداند

it is revealed to us that a punishment will fall on those who belie and turn away."

قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَا مُوسَى

[فرعون] گفت اى موسى پروردگار شما دو تن كيست

he (pharaoh) said: `moses, who is the lord of you both? `

قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى

گفت پروردگار ما كسى است كه هر چيزى را خلقتى كه درخور اوست داده سپس آن را هدايت فرموده است

`our lord, ` he replied, `is he who gave everything its creation and then guided it. `

قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَى

گفت حال نسلهاى گذشته چون است

he (pharaoh) asked: `how was it then, with the former generations? `