وَلَوْ تَرَى إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُؤُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ

و كاش هنگامى را كه مجرمان پيش پروردگارشان سرهاشان را به زير افكنده اند می ديدى [كه می گويند] پروردگارا ديديم و شنيديم ما را بازگردان تا كار شايسته كنيم چرا كه ما يقين داريم

would that you could see the wrongdoers when they lower their heads before their lord! they will say: `our lord, we have now seen and heard. send us back and we will do righteous deeds, we are certain. `

وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ

و اگر می خواستيم حتما به هر كسى [از روى جبر] هدايتش را می داديم ليكن سخن من محق ق گرديده كه هر آينه جهنم را از همه جنيان و آدميان خواهم آكند

had we willed, we would have guided every soul. but my word shall be realized, `i will fill gehenna (hell) with jinn and people all together. `

فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاء يَوْمِكُمْ هَذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

پس به [سزاى] آنكه ديدار اين روزتان را از ياد برديد [عذاب را] بچشيد ما [نيز] فراموشتان كرديم و به [سزاى] آنچه انجام می داديد عذاب جاودان را بچشيد

(we shall say to them): `now taste, for you forgot the encounter of this day, we have forgotten you. taste our eternal punishment, for that which you were doing. `

إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ

تنها كسانى به آيات ما می گروند كه چون آن [آيات] را به ايشان يادآورى كنند سجده كنان به روى درمی افتند و به ستايش پروردگارشان تسبيح می گويند و آنان بزرگى نمی فروشند

only those who believe in our verses, when reminded of them, prostrate themselves and exalt with the praise of their lord in humility;

تَتَجَافَى جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ

پهلوهايشان از خوابگاهها جدا می گردد [و] پروردگارشان را از روى بيم و طمع می خوانند و از آنچه روزيشان داده ايم انفاق می كنند

whose sides forsake their couches as they supplicate to their lord in fear and hope; who give in charity of that which we have given them.

فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

هيچ كس نمی داند چه چيز از آنچه روشنی بخش ديدگان است به [پاداش] آنچه انجام می دادند براى آنان پنهان كرده ام

no soul knows what pleases the eye is in store for them as a recompense for what they used to do.

أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ

آيا كسى كه مؤمن است چون كسى است كه نافرمان است يكسان نيستند

can he, then, who is a believer, be compared to he who is wicked? they are not equal.

أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَى نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

اما كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده اند به [پاداش] آنچه انجام می دادند در باغهايى كه در آن جايگزين می شوند پذيرايى می گردند

as for those who believe and do good works, there are for them the gardens of refuge, in hospitality for that which they have done.

وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ

و اما كسانى كه نافرمانى كرده اند پس جايگاهشان آتش است هر بار كه بخواهند از آن بيرون بيايند در آن بازگردانيده می شوند و به آنان گفته می شود عذاب آن آتشى را كه دروغش می پنداشتيد بچشيد

but those who do evil their refuge is the fire. as often as they desire to come out of it they shall be driven back, and it will be said to them: `taste the punishment of the fire, which you have belied. `