صفحه 436 قرآن با عثمان طه ترجمه فارسی و انگلیسی

امیرالمومنین علیه السلام می فرمایند :

                 

وَمَا يَسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِن كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِيًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْيَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

و دو دريا يكسان نيستند اين يك شيرين تشنگی زدا [و] نوشيدنش گواراست و آن يك شور تلخ مزه است و از هر يك گوشتى تازه می خوريد و زيورى كه آن را بر خود می پوشيد بيرون می آوريد و كشتى را در آن موج شكاف می بينى تا از فضل او [روزى خود را] جستجو كنيد و اميد كه سپاس بگزاريد

the two seas are not alike. one is fresh, sweet and pleasant to taste, while the other is salt and bitter. yet, from each you eat fresh flesh and bring forth out of it ornaments for you to wear. and you see the ships plow their course through it so that you may seek his bounty, and in order that you give thanks.

سوره فاطر آیه 12


يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يَجْرِي لِأَجَلٍ مُّسَمًّى ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِن دُونِهِ مَا يَمْلِكُونَ مِن قِطْمِيرٍ

شب را به روز درمی آورد و روز را به شب درمی آورد و آفتاب و ماه را تسخير كرده است [كه] هر يك تا هنگامى معين روانند اين است خدا پروردگار شما فرمانروايى از آن اوست و كسانى را كه بجز او می خوانيد مالك پوست هسته خرمايى [هم] نيستند

he causes the night to enter into the day and the day into the night. he has subjected the sun and the moon each running for a named term. such is allah, your lord. to him belongs the kingdom; and those whom you call upon, other than him, do not possess even as much as the membrane of a datestone.

سوره فاطر آیه 13


إِن تَدْعُوهُمْ لَا يَسْمَعُوا دُعَاءكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ يَكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ وَلَا يُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ

اگر آنها را بخوانيد دعاى شما را نمی شنوند و اگر [فرضا] بشنوند اجابتتان نمی كنند و روز قيامت شرك شما را انكار می كنند و [هيچ كس] چون [خداى] آگاه تو را خبردار نمی كند

if you supplicate to them they cannot hear your supplication, and if they heard, they cannot answer you. on the day of resurrection they will disown your associating. none can tell you like he who is the aware.

سوره فاطر آیه 14


يَا أَيُّهَا النَّاسُ أَنتُمُ الْفُقَرَاء إِلَى اللَّهِ وَاللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ

اى مردم شما به خدا نيازمنديد و خداست كه بی نياز ستوده است

people, it is you who are in need of allah. he is the rich, the praised.

سوره فاطر آیه 15


إِن يَشَأْ يُذْهِبْكُمْ وَيَأْتِ بِخَلْقٍ جَدِيدٍ

و اگر بخواهد شما را می ب رد و خلقى نو [بر سر كار] می آورد

he can put you away, if he will, and bring a new creation

سوره فاطر آیه 16


وَمَا ذَلِكَ عَلَى اللَّهِ بِعَزِيزٍ

و اين [امر] براى خدا دشوار نيست

this is not a great matter for allah.

سوره فاطر آیه 17


وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى وَإِن تَدْعُ مُثْقَلَةٌ إِلَى حِمْلِهَا لَا يُحْمَلْ مِنْهُ شَيْءٌ وَلَوْ كَانَ ذَا قُرْبَى إِنَّمَا تُنذِرُ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالغَيْبِ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَمَن تَزَكَّى فَإِنَّمَا يَتَزَكَّى لِنَفْسِهِ وَإِلَى اللَّهِ الْمَصِيرُ

و هيچ بارب ردارنده اى بار [گناه] ديگرى را برنمی دارد و اگر گرانبارى [ديگرى را به يارى] به سوى بارش فرا خواند چيزى از آن برداشته نمی شود هر چند خويشاوند باشد [تو] تنها كسانى را كه از پروردگارشان در نهان می ترسند و نماز برپا می دارند هشدار می دهى و هر كس پاكيزگى جويد تنها براى خود پاكيزگى می جويد و فرجام [كارها] به سوى خداست

no laden soul shall bear another`s load. if one is heavyburdened and calls for his load to be carried, nothing of it will be carried, not even if he is a close relative. you warn only those who fear their lord in the unseen, and establish the prayer. he who purifies himself, purifies himself for the good of his own soul. to allah is the arrival.

سوره فاطر آیه 18


https://janat1.ir/quran/?page=436

تعداد بازدید این سوره : 0

سرفصل اصلی





سه شنبه, ۲۹ اسفند , ۱۴۰۲
الثلاثاء 8 رمضان 1445
Tuesday, 19 March , 2024

امام جعفر صادق عليه السلام می فرمایند :

در پاسخ به اين سؤال كه راه رسيدن به آسايش چيست؟ فرمودند: مخالفت با هوا و هوس. عرض شد: پس، چه وقت انسان به آسايش مي رسد؟ فرمودند: در نخستين روز ورودش به بهشت.

لَمّا سُئِلَ عَنْ طَريقِ الراحَةِ ـ: في خِلافِ الْهَوي. قيل: فَمَتي يَجِدُ عَبدٌ الرّاحَةَ؟ فَقالَ عليه السلام عِنْدَ اَوَّلِ يَوْمٍ يَصيرُ فِي الْجَنَّةِ.

تحف العقول، صفحه 370

حکمت 365 نهج البلاغه

اندیشه، آیینه اى شفّاف و عبرت از حوادث، بیم دهنده اى خیر اندیش است، و تو را در ادب کردن نفس همان بس که از آنچه انجام دادنش را براى دیگران نمى‏پسندى بپرهیزى.
نمایش متن عربی حکمت



برنامه های مجمع

دعاى روز هشتم رمضان

آمار بازدید و محتویات