فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ

از اين رو شفاعت شفاعت كنندگان به حال آنها سودى نمی بخشد

the intercession of their intercessors shall not benefit them.

فَمَا لَهُمْ عَنِ التَّذْكِرَةِ مُعْرِضِينَ

چرا آنها از تذكر روى گردانند

what is the matter with them that they turn away from this reminder,

كَأَنَّهُمْ حُمُرٌ مُّسْتَنفِرَةٌ

گويى گورخرانى رميده اند

like startled wild donkeys

فَرَّتْ مِن قَسْوَرَةٍ

كه از مقابل شيرى فرار كرده اند

fleeing before a lion?

بَلْ يُرِيدُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُؤْتَى صُحُفًا مُّنَشَّرَةً

بلكه هر كدام از آنها انتظار دارد نامه جداگانه اى از سوى خدا براى او فرستاده شود

indeed, each one of them desires to be given unrolled scrolls.

كَلَّا بَل لَا يَخَافُونَ الْآخِرَةَ

چنين نيست كه آنان می گويند بلكه آنها از آخرت نمی ترسند

no, indeed they have no fear of the everlasting life.

كَلَّا إِنَّهُ تَذْكِرَةٌ

چنين نيست كه آنها می گويند آن قرآن يك تذكر و يادآورى است

no, indeed, surely, this is a reminder.

فَمَن شَاء ذَكَرَهُ

هر كس بخواهد از آن پند می گيرد

so, whoever wills, will remember it.

وَمَا يَذْكُرُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ

و هيچ كس پند نمی گيرد مگر اينكه خدا بخواهد او اهل تقوا و اهل آمرزش است

but none will remember, unless allah wills, he is the owner of fear, the owner of forgiveness.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful

لَا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيَامَةِ

سوگند به روز قيامت

no! i swear by the day of resurrection,

وَلَا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ

و سوگند به نفس لوامه و وجدان بيدار و ملامتگر كه رستاخيز حق است

no! i swear by the reproachful soul!

أَيَحْسَبُ الْإِنسَانُ أَلَّن نَجْمَعَ عِظَامَهُ

آيا انسان می پندارد كه هرگز استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد

what, does the human think we shall never gather his bones?

بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُ

آرى قادريم كه حتى خطوط سر انگشتان او را موزون و مرتب كنيم

indeed yes, we are able to shape his fingerstips yet again!

بَلْ يُرِيدُ الْإِنسَانُ لِيَفْجُرَ أَمَامَهُ

انسان شك در معاد ندارد بلكه او می خواهد آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قيامت در تمام عمر گناه كند

rather, the human desires to continue in his immorality,

يَسْأَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ

از اين رو می پرسد قيامت كى خواهد بود

`when will the day of resurrection be? ` he asks,

فَإِذَا بَرِقَ الْبَصَرُ

بگو در آن هنگام كه چشمها از شدت وحشت به گردش در آيد

but when the sight is dazed

وَخَسَفَ الْقَمَرُ

و ماه بی نور گردد

and the moon eclipsed,

وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ

و خورشيد و ماه يك جا جمع شوند

when the sun and moon are gathered together

يَقُولُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ

آن روز انسان می گويد راه فرار كجاست

on that day the human will ask: `to (which place) shall i flee? `

كَلَّا لَا وَزَرَ

هرگز چنين نيست راه فرار و پناهگاهى وجود ندارد

no, there shall be no (place of) refuge.

إِلَى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ

آن روز قرارگاه نهايى تنها بسوى پروردگار تو است

for on that day the refuge shall be to your lord.

يُنَبَّأُ الْإِنسَانُ يَوْمَئِذٍ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ

و در آن روز انسان را از تمام كارهايى كه از پيش يا پس فرستاده آگاه می كنند

on that day the human shall be informed of his former and latter deeds.

بَلِ الْإِنسَانُ عَلَى نَفْسِهِ بَصِيرَةٌ

بلكه انسان خودش از وضع خود آگاه است

he shall be a clear proof against himself,

وَلَوْ أَلْقَى مَعَاذِيرَهُ

هر چند در ظاهر براى خود عذرهايى بتراشد

even though he offers his excuses.

لَا تُحَرِّكْ بِهِ لِسَانَكَ لِتَعْجَلَ بِهِ

زبانت را بخاطر عجله براى خواندن آن [= قرآن] حركت مده

do not move your tongue with it (the revelation) to hasten it.

إِنَّ عَلَيْنَا جَمْعَهُ وَقُرْآنَهُ

چرا كه جمع كردن و خواندن آن بر عهده ماست

it`s gathering and reciting is upon us.

فَإِذَا قَرَأْنَاهُ فَاتَّبِعْ قُرْآنَهُ

پس هر گاه آن را خوانديم از خواندن آن پيروى كن

when we recite it, follow its recitation.

ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا بَيَانَهُ

سپس بيان و توضيح آن نيز بر عهده ماست

it`s explanation is upon us.