بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful

وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا

سوگند به خورشيد و تابندگی اش

by the sun and its midmorning,

وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا

سوگند به ماه چون پى [خورشيد] رود

by the moon, which follows it,

وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا

سوگند به روز چون [زمين را] روشن گرداند

by the day, when it displays it,

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا

سوگند به شب چو پرده بر آن پوشد

by the night, when it envelops it!

وَالسَّمَاء وَمَا بَنَاهَا

سوگند به آسمان و آن كس كه آن را برافراشت

by the heaven and who built it,

وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا

سوگند به زمين و آن كس كه آن را گسترد

by the earth and who spread it,

وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا

سوگند به نفس و آن كس كه آن را درست كرد

by the soul and who shaped it

فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا

سپس پليدكارى و پرهيزگاری اش را به آن الهام كرد

and inspired it with its sin and its piety,

قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا

كه هر كس آن را پاك گردانيد قطعا رستگار شد

prosperous is he who purified it,

وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا

و هر كه آلوده اش ساخت قطعا درباخت

and failed is he who buried it!

كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا

[قوم] ثمود به سبب طغيان خود به تكذيب پرداختند

thamood belied in their pride

إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا

آنگاه كه شقی ترينشان بر[پا] خاست

when the most wicked of them broke forth,

فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا

پس فرستاده خدا به آنان گفت زنهار ماده شتر خدا و [نوبت] آب خوردنش را [حرمت نهيد]

the messenger of allah said to them: `( this is) the shecamel of allah, let her drink. `

فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا

و[لى] دروغزنش خواندند و آن [ماده شتر] را پى كردند و پروردگارشان به [سزاى] گناهشان بر سرشان عذاب آورد و آنان را با خاك يكسان كرد

but they belied him, and hamstrung her. so their lord crushed them for their sin and leveled it (their village).

وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا

و از پيامد كار خويش بيمى به خود راه نداد

he does not fear the result (of their destruction).

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

In the name of Allah, Most Gracious, Most Merciful

وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَى

سوگند به شب چون پرده افكند

by the night, when it envelops,

وَالنَّهَارِ إِذَا تَجَلَّى

سوگند به روز چون جلوه گرى آغازد

and by the day when it unveils.

وَمَا خَلَقَ الذَّكَرَ وَالْأُنثَى

و [سوگند به] آنكه نر و ماده را آفريد

and by who created the male and female,

إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى

كه همانا تلاش شما پراكنده است

your striving is indeed to different ends!

فَأَمَّا مَن أَعْطَى وَاتَّقَى

اما آنكه [حق خدا را] داد و پروا داشت

for him that gives and fears (allah)

وَصَدَّقَ بِالْحُسْنَى

و [پاداش] نيكوتر را تصديق كرد

and believes in the finest,

فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرَى

بزودى راه آسانى پيش پاى او خواهيم گذاشت

we shall surely ease him to the path of easing;

وَأَمَّا مَن بَخِلَ وَاسْتَغْنَى

و اما آنكه بخل ورزيد و خود را بی نياز ديد

but for him that is a miser, and sufficed,

وَكَذَّبَ بِالْحُسْنَى

و [پاداش] نيكوتر را به دروغ گرفت

and he belied the finest

فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرَى

بزودى راه دشوارى به او خواهيم نمود

we shall surely ease for him the path of hardship (the fire).

وَمَا يُغْنِي عَنْهُ مَالُهُ إِذَا تَرَدَّى

و چون هلاك شد [ديگر] مال او به كارش نمی آيد

when he falls (into hell), his wealth will not help him.

إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَى

همانا هدايت بر ماست

indeed, guidance is ours,

وَإِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَالْأُولَى

و در حقيقت دنيا و آخرت از آن ماست

and to us belong the last and the first.

فَأَنذَرْتُكُمْ نَارًا تَلَظَّى

پس شما را به آتشى كه زبانه می كشد هشدار دادم

i have now warned you of the blazing fire,