امام جواد عليه السلام می فرمایند :

خدمت و نعمتي كه مورد شكر و سپاس قرار نگيرد همانند خطائي است كه غيرقابل بخشش باشد.

نِعْمَةٌ لاتُشْكَرُ كَسِيَّئَة لاتُغْفَرُ.

بحارالأنوار، جلد 68، صفحه 53، حدیث 69

حکمت 261 نهج البلاغه

(آن هنگام که تهاجم یاران معاویه به شهر انبار، و غارت کردن آن را شنید، تنها و پیاده به طرف پادگان نظامى کوفه «نخیله»«» حرکت کرد، مردم خود را به او رسانده، گفتند اى امیر مؤمنان ما آنان را کفایت می کنیم، فرمود) شما از انجام کار خود درمانده اید چگونه کار دیگرى را برایم کفایت می کنید
نمایش متن عربی حکمت لما بلغه إغارةُ أصحاب معاویةَ على الاَنبار، فخرج بنفسه ماشیاً حتى أتى النُّخَیْلَةَ فأدركه الناسُ وقالوا: یا أمیرالمؤمنین نحن نكفیكَهُمْ. فقال علیه السلام : وَاللهِ مَا تَكْفُونَنِی أَنْفُسَكُمْ، فَكَیْفَ تَكْفُونَنِی غَیْرَكُمْ؟ إِنْ كَانَتِ الرَّعَایَا قَبْلِی لَتَشْكُوا حَیْفَ رُعَاتِهَا، وَإِنَّنِی الْیَوْمَ لاَََشْكُو حَیْفَ رَعِیَّتِی، كَأَنَّنِیَ الْمَقُودُوَهُمُ الْقَادَةُ، أَوِ ألْمَوْزُوعُ وَهُمُ الْوَزَعَةُ فلما قال علیه السلام هذا القول، فی كلامٍ طویلٍ قد ذكرنا مختارَه فی جملةِ الخ