يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فَأَوْرَدَهُمُ النَّارَ وَبِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ

روز قيامت پيشاپيش قومش می رود و آنان را به آتش درمی آورد و [دوزخ] چه ورودگاه بدى براى واردان است

he shall go before his nation on the day of resurrection and lead them into the fire. evil is the wateringplace to be led down to!

وَأُتْبِعُواْ فِي هَذِهِ لَعْنَةً وَيَوْمَ الْقِيَامَةِ بِئْسَ الرِّفْدُ الْمَرْفُودُ

و در اين دنيا و روز قيامت به لعنت بدرقه شدند و چه بد عطايى نصيب آنان می شود

a curse was sent to follow them in this world and then upon them on the day of resurrection. evil is the offering to be offered.

ذَلِكَ مِنْ أَنبَاء الْقُرَى نَقُصُّهُ عَلَيْكَ مِنْهَا قَآئِمٌ وَحَصِيدٌ

اين از خبرهاى آن شهرهاست كه آن را بر تو حكايت می كنيم بعضى از آنها [هنوز] بر سر پا هستند و [بعضى] بر باد رفته اند

that, which we have related to you, is the news of the villages; some of them still stand, whereas others are stubble.

وَمَا ظَلَمْنَاهُمْ وَلَكِن ظَلَمُواْ أَنفُسَهُمْ فَمَا أَغْنَتْ عَنْهُمْ آلِهَتُهُمُ الَّتِي يَدْعُونَ مِن دُونِ اللّهِ مِن شَيْءٍ لِّمَّا جَاء أَمْرُ رَبِّكَ وَمَا زَادُوهُمْ غَيْرَ تَتْبِيبٍ

و ما به آنان ستم نكرديم ولى آنان به خودشان ستم كردند پس چون فرمان پروردگارت آمد خدايانى كه به جاى خدا[ى حقيقى] می خواندند هيچ به كارشان نيامد و جز بر هلاكت آنان نيفزود

we did not wrong them, rather, they wronged themselves. their gods that they called upon, other than allah, did not help them when your lord`s command came they did not increased them except in their destruction.

وَكَذَلِكَ أَخْذُ رَبِّكَ إِذَا أَخَذَ الْقُرَى وَهِيَ ظَالِمَةٌ إِنَّ أَخْذَهُ أَلِيمٌ شَدِيدٌ

و اين گونه بود [به قهر] گرفتن پروردگارت وقتى شهرها را در حالى كه ستمگر بودند [به قهر] می گرفت آرى [به قهر] گرفتن او دردناك و سخت است

such is the seizing of your lord, when he seizes the evildoing villages. his seizing is painful, stern.

إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّمَنْ خَافَ عَذَابَ الآخِرَةِ ذَلِكَ يَوْمٌ مَّجْمُوعٌ لَّهُ النَّاسُ وَذَلِكَ يَوْمٌ مَّشْهُودٌ

قطعا در اين [يادآوريها] براى كسى كه از عذاب آخرت می ترسد عبرتى است آن [روز] روزى است كه مردم را براى آن گرد می آورند و آن [روز] روزى است كه [جملگى در آن] حاضر می شوند

indeed, for he who fears the punishment of the everlasting life that is a sign. that is a day on which everyone shall be assembled. that shall be a witnessed day.

وَمَا نُؤَخِّرُهُ إِلاَّ لِأَجَلٍ مَّعْدُودٍ

و ما آن را جز تا زمان معينى به تاخير نمی افكنيم

we shall not postpone it except until a counted term.

يَوْمَ يَأْتِ لاَ تَكَلَّمُ نَفْسٌ إِلاَّ بِإِذْنِهِ فَمِنْهُمْ شَقِيٌّ وَسَعِيدٌ

روزى [است] كه چون فرا رسد هيچ كس جز به اذن وى سخن نگويد آنگاه بعضى از آنان تيره بختند و [برخى] نيكبخت

when that day arrives no soul shall speak except by his permission. some shall be wretched, and others happy.

فَأَمَّا الَّذِينَ شَقُواْ فَفِي النَّارِ لَهُمْ فِيهَا زَفِيرٌ وَشَهِيقٌ

و اما كسانى كه تيره بخت شده اند در آتش فرياد و ناله اى دارند

the wretched shall be (cast) in the fire where they will moan and sigh,

خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ إِنَّ رَبَّكَ فَعَّالٌ لِّمَا يُرِيدُ

تا آسمانها و زمين برجاست در آن ماندگار خواهند بود مگر آنچه پروردگارت بخواهد زيرا پروردگار تو همان كند كه خواهد

and there they shall live for ever, as long as the heavens and the earth endure, and as your lord wills. indeed, your lord accomplishes whatsoever he will.

وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ عَطَاء غَيْرَ مَجْذُوذٍ

و اما كسانى كه نيكبخت شده اند تا آسمانها و زمين برجاست در بهشت جاودانند مگر آنچه پروردگارت بخواهد [كه اين] بخششى است كه بريدنى نيست

as for the happy, they shall live in paradise for ever, so as long as the heavens and the earth endure, and as your lord wills an unbroken gift.