اللّهُ وَلِيُّ الَّذِينَ آمَنُواْ يُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِينَ كَفَرُواْ أَوْلِيَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ

خداوند سرور كسانى است كه ايمان آورده اند آنان را از تاريكيها به سوى روشنايى به در می برد و[لى] كسانى كه كفر ورزيده اند سرورانشان [همان عصيانگران=] طاغوتند كه آنان را از روشنايى به سوى تاريكيها به در می برند آنان اهل آتشند كه خود در آن جاودانند

allah is the guardian of those who believe. he brings them out from darkness into the light. as for those who disbelieve, their guides are idols, they bring them out from the light into darkness. they are the companions of the fire and shall live in it for ever.

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَآجَّ إِبْرَاهِيمَ فِي رِبِّهِ أَنْ آتَاهُ اللّهُ الْمُلْكَ إِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَيُمِيتُ قَالَ أَنَا أُحْيِي وَأُمِيتُ قَالَ إِبْرَاهِيمُ فَإِنَّ اللّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِهَا مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَاللّهُ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ

آيا از (حال ) آن كس كه چون خدا به او پادشاهى داده بود (و بدان می نازيد، و) در باره پروردگار خود با ابراهيم محاجّه (می )كرد، خبر نيافتی ؟ آنكاه كه ابراهيم گفت : (پروردگار من همان كسى است كه زنده می كند و می ميراند.) گفت : (من (هم ) زنده می كنم و (هم ) می ميرانم .) ابراهيم گفت : (خدا(ى من ) خورشيد را از خاور برمی آورد، تو آن را از باختر برآور.) پس آن كس كه كفر ورزيده بود مبهوت ماند. و خداوند قوم ستمكار را هدايت نمی كند.

have you not seen he who argued with abraham about his lord that allah had given him the kingship! when abraham said: `my lord is he who revives, and causes to die. ` he said: `i revive, and cause to die. ` abraham said: `allah brings up the sun from the east; so you bring it from the west! ` then he who disbelieved became pale. allah does not guide the nation, the harmdoers.

أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلَى قَرْيَةٍ وَهِيَ خَاوِيَةٌ عَلَى عُرُوشِهَا قَالَ أَنَّىَ يُحْيِي هََذِهِ اللّهُ بَعْدَ مَوْتِهَا فَأَمَاتَهُ اللّهُ مِئَةَ عَامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ قَالَ كَمْ لَبِثْتَ قَالَ لَبِثْتُ يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ قَالَ بَل لَّبِثْتَ مِئَةَ عَامٍ فَانظُرْ إِلَى طَعَامِكَ وَشَرَابِكَ لَمْ يَتَسَنَّهْ وَانظُرْ إِلَى حِمَارِكَ وَلِنَجْعَلَكَ آيَةً لِّلنَّاسِ وَانظُرْ إِلَى العِظَامِ كَيْفَ نُنشِزُهَا ثُمَّ نَكْسُوهَا لَحْمًا فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ قَالَ أَعْلَمُ أَنَّ اللّهَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ

يا چون آن كس كه به شهرى كه بامهايش يكسر فرو ريخته بود، عبور كرد؛ (و با خود می )گفت : (چگونه خداوند، (اهل ) اين (ويرانكده ) را پس از مرگشان زنده می كند؟). پس خداوند، او را (به مدت ) صد سال ميراند. آنگاه او را برانگيخت ، (و به او) گفت : (چقدر درنگ كردی ؟) گفت : (يك روز يا پاره اى از روز را درنگ كردم .) گفت : ((نه ) بلكه صد سال درنگ كردی ، به خوراك و نوشيدنى خود بنگر (كه طعم و رنگ آن ) تغيير نكرده است ، و به درازگوش خود نگاه كن (كه چگونه متلاشى شده است . اين ماجرا براى آن است كه هم به تو پاسخ گوييم ) و هم تو را (در مورد معاد) نشانه اى براى مردم قرار دهيم . و به (اين ) استخوانها بنگر، چگونه آنها را برداشته به هم پيوند می دهيم ؛ سپس گوشت بر آن می پوشانيم .) پس هنگامى كه (چگونگى زنده ساختن مرده ) براى او آشكار شد، گفت : ((اكنون ) می دانم كه خداوند بر هر چيزى تواناست .)

or of him, who, when passing by the ruined village that was fallen on its roofs, remarked: `how can allah give life to this after its death? ` thereupon allah caused him to die, and after a hundred years he revived him. he asked: `how long have you remained? ` `a day, ` he replied, `or part of a day. ` allah said: `rather, you have remained a hundred years. look at your food and drink; they have not rotted. and look at your donkey (that had died). we will make you a sign to the people. and look at the bones (of your donkey) how we shall revive them and clothe them with flesh. ` and when it had all become clear to him, he said: `i know that allah has power over all things. `