إِلَيْهِ يُرَدُّ عِلْمُ السَّاعَةِ وَمَا تَخْرُجُ مِن ثَمَرَاتٍ مِّنْ أَكْمَامِهَا وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنثَى وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ وَيَوْمَ يُنَادِيهِمْ أَيْنَ شُرَكَائِي قَالُوا آذَنَّاكَ مَا مِنَّا مِن شَهِيدٍ

دانستن هنگام رستاخيز فقط منحصر به اوست و ميوه ها از غلافهايشان بيرون نمی آيند و هيچ مادينه اى بار نمی گيرد و بار نمی گذارد مگر آنكه او به آن علم دارد و روزى كه [خدا] آنان را ندا می دهد شريكان من كجايند می گويند با بانگ رسا به تو می گوييم كه هيچ گواهى از ميان ما نيست

to him is referred the knowledge of the hour. no fruit sprouts forth from its sheath, no female conceives or is delivered, except with his knowledge. on the day he will call to them: `where then are my associates? ` they will reply: `we proclaim to you that none of us can bear witness. `

وَضَلَّ عَنْهُم مَّا كَانُوا يَدْعُونَ مِن قَبْلُ وَظَنُّوا مَا لَهُم مِّن مَّحِيصٍ

و آنچه از پيش می خواندند از [نظر] آنان ناپديد می شود و می دانند كه آنان را روى گريز نيست

those they used to call upon before will go away from them, and they shall think that they have no asylum.

لَا يَسْأَمُ الْإِنسَانُ مِن دُعَاء الْخَيْرِ وَإِن مَّسَّهُ الشَّرُّ فَيَؤُوسٌ قَنُوطٌ

انسان از دعاى خير خسته نمی شود و چون آسيبى به او رسد مايوس [و] نوميد می گردد

mankind never wearies of supplicating for goodness, but when evil befalls him he is downcast and (grows) desperate.

وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ رَحْمَةً مِّنَّا مِن بَعْدِ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ هَذَا لِي وَمَا أَظُنُّ السَّاعَةَ قَائِمَةً وَلَئِن رُّجِعْتُ إِلَى رَبِّي إِنَّ لِي عِندَهُ لَلْحُسْنَى فَلَنُنَبِّئَنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِمَا عَمِلُوا وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنْ عَذَابٍ غَلِيظٍ

و اگر از جانب خود رحمتى پس از زيانى كه به او رسيده است بچشانيم قطعا خواهد گفت من سزاوار آنم و گمان ندارم كه رستاخيز برپا شود و اگر هم به سوى پروردگارم بازگردانيده شوم قطعا نزد او برايم خوبى خواهد بود پس بدون شك كسانى را كه كفران كرده اند به آنچه انجام داده اند آگاه خواهيم كرد و مسلما از عذابى سخت به آنان خواهيم چشانيد

and if we give him a taste of mercy from us after his affliction has befallen him, he is sure to say: `this is my own. i do not think the hour will ever come. and even if i am returned to my lord, with him there is for me the finest reward (paradise). ` then, we shall tell the unbelievers what they did and let them taste a harsh punishment.

وَإِذَا أَنْعَمْنَا عَلَى الْإِنسَانِ أَعْرَضَ وَنَأى بِجَانِبِهِ وَإِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعَاء عَرِيضٍ

و چون انسان را نعمت بخشيم روى برتابد و خود را كنار كشد و چون آسيبى بدو رسد دست به دعاى فراوان بردارد

when we favor a human, he swerves away and withdraws aside, but when evil befalls him he is full of unending prayer.

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِن كَانَ مِنْ عِندِ اللَّهِ ثُمَّ كَفَرْتُم بِهِ مَنْ أَضَلُّ مِمَّنْ هُوَ فِي شِقَاقٍ بَعِيدٍ

بگو به من خبر دهيد اگر [قرآن] از نزد خدا [آمده] باشد و آن را انكار كرده باشيد چه كسى گمراه تر از آن كس خواهد بود كه به مخالفتى دور و دراز [دچار] آمده باشد

say: `think, if this (koran) is indeed from allah, and you disbelieve in it, who is further astray than he who is in a wide schism? `

سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الْآفَاقِ وَفِي أَنفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ أَوَلَمْ يَكْفِ بِرَبِّكَ أَنَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدٌ

به زودى نشانه هاى خود را در افقها[ى گوناگون] و در دلهايشان بديشان خواهيم نمود تا برايشان روشن گردد كه او خود حق است آيا كافى نيست كه پروردگارت خود شاهد هر چيزى است

we will show them our signs in all the horizons and in themselves, until it is clear to them that it is the truth. is it not sufficient that your lord is witness over everything? `

أَلَا إِنَّهُمْ فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَاء رَبِّهِمْ أَلَا إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطٌ

آرى آنان در لقاى پروردگارشان ترديد دارند آگاه باش كه مسلما او به هر چيزى احاطه دارد

are they not in doubt concerning the meeting with their lord? attention, he encompasses everything.