سرزنش کردن
حضرت علی علیه السلام در نهج البلاغه می فرمایند : خوشا به حال آن کسی که عیب های خودش , او را از پرداختن به عیب های مردم باز دارد. بنابراین اگر کسی خواست عیب جویی کند , باید از خودش شروع کند.
در سفارش حضرت خضر علیه السلام به حضرت موسی علیه السلام آمده است : ای پسر عمران : هیچ کس را به خاطر گناهی سرزنش مکن و بر گناه خودت گریه کن.
عربی بیابان گرد از پیامبر خدا صلی الله علیه واله خواهش کرد او را اندرزی دهد . حضرت فرمود : از خدا بترس و اگر کسی عیبی در تو دانست و به واسطه آن سرزنشت کرد توبه واسطه عیبی که از او می دانی سرزنشش مکن تا در نتیجه گناه این کار به گردن او و پاداشش از آن تو باشد.
امیرالمومنین علی علیه السلام در کتاب غررالحکم فرموده اند : هر کس به چیزی سرزنش کند خوش به آن گرفتار می شود.
چقدر حکیمانه است سخن امام باقر علیه السلام که در کتاب کافی جلد 2 صفحه 361 فرموده اند : هیچ انسانی نیست که پیش روی مومنی از او بد بگوید و طعنه زند مگر اینکه به بدترین شکل بمیرد و سزاوار است که روی خیر و سعادت را نبیند.
دو سوال مربوط به متن سخنرانی
سوال اول : هر کس به چیزی سرزنش کند چه می شود ؟
1 ـ خودش به همان عیب گرفتار می شود ؛
2 ـ دیگران از او عیب جویی می کنند ؛
3 ـ سزاوار است که روی خیر و سعادت را نبیند ؛
4 ـ هیچ کدام .
سوال دوم : این سخن از کیست : «هیچ کس را به واسطه گناهی سرزنش مکن»
1 ـ امام باقر علیه السلام
2 ـ حضرت علی علیه السلام
3 ـ حضرت موسی علیه السلام
4 ـ هیچ کدام .
لطفا نظر خود را درج نمایید