إِنَّهُ فَكَّرَ وَقَدَّرَ

آرى [آن دشمن حق] انديشيد و سنجيد

he reflected, and then determined

فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ

كشته بادا چگونه [او] سنجيد

death seized him, how was his determining!

ثُمَّ قُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ

[آرى] كشته بادا چگونه [او] سنجيد

again, death seized him, how was his determining!

ثُمَّ نَظَرَ

آنگاه نظر انداخت

then he looked,

ثُمَّ عَبَسَ وَبَسَرَ

سپس رو ترش نمود و چهره در هم كشيد

frowned and scowled;

ثُمَّ أَدْبَرَ وَاسْتَكْبَرَ

آنگاه پشت گردانيد و تكبر ورزيد

then he retreated and grew proud

فَقَالَ إِنْ هَذَا إِلَّا سِحْرٌ يُؤْثَرُ

و گفت اين [قرآن] جز سحرى كه [به برخى] آموخته اند نيست

and said: `this is no more than traced sorcery;

إِنْ هَذَا إِلَّا قَوْلُ الْبَشَرِ

اين غير از سخن بشر نيست

it is nothing but the word of a mortal! `

سَأُصْلِيهِ سَقَرَ

زودا كه او را به س ق ر در آورم

i will surely roast him in the scorching.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا سَقَرُ

و تو چه دانى كه آن س ق ر چيست

what will let you know what the scorching is like!

لَا تُبْقِي وَلَا تَذَرُ

نه باقى می گذارد و نه رها می كند

it neither spares, nor releases,

لَوَّاحَةٌ لِّلْبَشَرِ

پوستها را سياه می گرداند

and it burns the flesh.

عَلَيْهَا تِسْعَةَ عَشَرَ

[و] بر آن [دوزخ] نوزده [نگهبان] است

over it are nineteen (angels guarding).

وَمَا جَعَلْنَا أَصْحَابَ النَّارِ إِلَّا مَلَائِكَةً وَمَا جَعَلْنَا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُوا لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَيَزْدَادَ الَّذِينَ آمَنُوا إِيمَانًا وَلَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ وَالْمُؤْمِنُونَ وَلِيَقُولَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِم مَّرَضٌ وَالْكَافِرُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَذَا مَثَلًا كَذَلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ وَمَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَمَا هِيَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ

و ما موكلان آتش را جز فرشتگان نگردانيديم و شماره آنها را جز آزمايشى براى كسانى كه كافر شده اند قرار نداديم تا آنان كه اهل كتابند يقين به هم رسانند و ايمان كسانى كه ايمان آورده اند افزون گردد و آنان كه كتاب به ايشان داده شده و [نيز] مؤمنان به شك نيفتند و تا كسانى كه در دلهايشان بيمارى است و كافران بگويند خدا از اين وصف كردن چه چيزى را اراده كرده است اين گونه خدا هر كه را بخواهد بيراه می گذارد و هر كه را بخواهد هدايت مى كند و [شماره] سپاهيان پروردگارت را جز او نمی داند و اين [آيات] جز تذكارى براى بشر نيست

we have appointed none but angels to guard the fire, and made their number only as a trial for the unbelievers, so that those to whom the book was given are certain and those who believe increase in belief. and that those who were given the book, and those who believe will not be in doubt. and that those in whose hearts there is a sickness, together with the unbelievers, may say: `what did allah intend by this as an example? ` as such, allah leaves in error whom he will and he guides whomsoever he will. none knows the hosts of your lord except he. this is no more than a reminder to humans.

كَلَّا وَالْقَمَرِ

نه چنين است [كه می پندارند] سوگند به ماه

no, by the moon!

وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ

و سوگند به شامگاه چون پشت كند

by the receding night

وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ

و سوگند به بامداد چون آشكار شود

and the morning when it appears,

إِنَّهَا لَإِحْدَى الْكُبَرِ

كه آيات [قرآن] از پديده هاى بزرگ است

it is one of the greatest trials,

نَذِيرًا لِّلْبَشَرِ

بشر را هشداردهنده است

a warning to humans,

لِمَن شَاء مِنكُمْ أَن يَتَقَدَّمَ أَوْ يَتَأَخَّرَ

هر كه از شما را كه بخواهد پيشى جويد يا بازايستد

to whoever among you desires to go forward, or lag behind.

كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ رَهِينَةٌ

هر كسى در گرو دستاورد خويش است

each soul is held in pledge for what it earns,

إِلَّا أَصْحَابَ الْيَمِينِ

بجز ياران دست راست

except the companions of the right.

فِي جَنَّاتٍ يَتَسَاءلُونَ

در ميان باغها از يكديگر می پرسند

in gardens they will question

عَنِ الْمُجْرِمِينَ

درباره مجرمان

concerning the sinners,

مَا سَلَكَكُمْ فِي سَقَرَ

چه چيز شما را در آتش [سقر] درآورد

`what caused you to be thrust into the scorching (fire)? `

قَالُوا لَمْ نَكُ مِنَ الْمُصَلِّينَ

گويند از نمازگزاران نبوديم

they will reply: `we were not among those who prayed

وَلَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكِينَ

و بينوايان را غذا نمی داديم

and we did not feed the needy.

وَكُنَّا نَخُوضُ مَعَ الْخَائِضِينَ

با هرزه درايان هرزه درايى می كرديم

we plunged in with the plungers

وَكُنَّا نُكَذِّبُ بِيَوْمِ الدِّينِ

و روز جزا را دروغ می شمرديم

and belied the day of recompense

حَتَّى أَتَانَا الْيَقِينُ

تا مرگ ما در رسيد

till the certainty (death) overtook us. `