هر چيزي نيازمند عقل و خرد است و خرد نيازمند ادب

كُلُّ شَيٍ يَحتاجُ الي الْعَقلِ وَ الْعَقلُ يَحْتاجُ الي الاَدَبِ.

بهترين چيزي كه پدران براي فرزندان به ارث مي گذارند، ادب است.

خَيرُ ما وَرَّثَ الاباءَ الْابْناءًَ الاَدبُ.

ادب اندك، بهتر از خاندان بسيار است.

قَليلُ الاَدبِ خَيرٌ مِن كَثيرٍ النَّسَبِ.

تو به ادب خود ارزش مي يابي، پس آنرا با بردباري زينت بخش.

إنَّكَ مُقَوَّم باَدَبِكَ فَزَيِّنهُ بِالْحِلمِ.

صلاح و آراستگي عقل، ادب است.

صَلاحُ العَقلِ الاَدبُ.

ادب نيكو، سبب پاكي اخلاق است.

سَبَبُ تَزكيَةِ الاَخلاقِ حُسنُ الاَدَبِ.

براي تربيت كردن خود، همين بس كه از آنچه در ديگران نمي پسندي، دوري كني.

كَفاكَ اَدباً لِنَفْسِكَ اِجْتِنابُ ما تُكرِهُهُ مِنْ غَيرِكَ.

بهترين شرافت خانوادگي، ادب نيكو است.

اشرَفُ حَسَبٍ حُسنُ ادبٍ.

راستگو بودن و پرهيز نمودن از دروغ، زيباترين اخلاق و بهترين ادب است.

تَحَرِّى الصِّدْقِ وَ تَجَنُّبُ الْكَذِبِ اَجْمَلُ شيمَةٍ وَ اَفْضَلُ اَدَبٍ؛

آدم بد زبان، ادب ندارد.

لا اَدَبَ لِسَيِّءِ النُّطْقِ.

ادب، سبب تيزهوشي است.

بِالادَبِ تُشْحَذُ الفِطَن.

ادب نيكو، نسب و قبح خاندان را مي پوشاند.

حُسنُ الاَدَبِ يَسْتُرُ قُبْحَ النَّسَبِ.

هر آن كس كه تربيت (و ادب) ناپسندش او را پست گرداند، شرافت و بزرگي دودمانش وي را سربلند نكند.

مَنْ وَضَعَهُ دَناءَةُ اَدَبِهِ لَمْ يَرفَعْهُ شَرفُ حَسَبِه.

چون دانش آدمي فزوني گيرد، ادبش افزون شود و ترسش از خدا دو چندان گردد.

اذا زادَ عِلمُ الرَّجُلِ زادَ اَدَبُهُ وَ تَضاعَفَتْ خَشْيَتُهُ لِرَّبِهِ.

بهترين ادب آن است كه انسان در حد و مرز خود باقی بماند و از اندازۀ خويش پا فراتر ننهد.

أفضَلُ الأدَبِ أنْ يَقِفَ الإنسانُ عِندَ حَدِّهِ وَلا يَتَعَدّى قَدرَهُ.