از تفکر غافل نشويد؛ زيرا تفکر حيات‌بخش قلب آگاهان و کليد درهای حکمت است.

عَلَيكُم بِالفِكرِ فَإنَّه حَياةُ قَلبِ البَصيرِ وَمََفاتِيحُ أبوَابِ الحِكمَةِ.

Don`t ever regret deep reflection and rationalisation, for thinkingrevives the alert heart and is a key to doors of wisdom.

شوخی وقار را کم می‌کند و فرد ساکت بر هیبت خود می‌افزاید.

ألْمِزاحُ یَأْکُلُ الْهَیْبَةَ، وَقَدْ أکْثَرَ مِنَ الْهَیْبَةِ الصّامِت.

Humor degrades the dignity and a silent person increases his dignity.

نعمت، امتحان و آزمایش الهی است.

النِّعْمَةُ مِحْنَةٌ.

God’s gifts are the Divine's tests

نیکوترین نیکی، خلق نیک است.

إِنَّ أحْسَنَ الْحَسَنِ الْخُلقُ الْحَسَنُ.

Amiability is the best of good deeds.

پرداخت زكات، هرگز باعث كمبود مال نمي شود.

ما نقصَتْ زكاةٌ مِنْ مالٍ قطُّ.

خوشرفتارى با مردم، رأس خرد است.

رَأسُ العَقلِ مُعاشَرَةُ النّاسِ بِالجَميلِ؛

هركس جايگاه ـ عبادات ـ خود را در مسجد قرار دهد يكي از هشت فايده شاملش مي گردد: برهان ونشانه اي ـ براي معرفت ـ، دوست و برادري سودمند، دانش واطلاعاتي جامع، رحمت و محبّت عمومي، سخن و مطلبي كه او را هدايت گر باشد، ـ توفيق إجباري ـ در ترك گناه به جهت شرم از مردم و يا به جهت ترس از عقاب.

مَنْ أدامَ الاْخْتِلافَ إلَي الْمَسْجِدِ أصابَ إحْدي ثَمان: آيَةً مُحْكَمَةً، أَخاً مُسْتَفاداً، وَعِلْماً مُسْتَطْرَفاً، وَرَحْمَةً مُنْتَظِرَةً، وَكَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَي الْهُدي، اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ الرَّدي، وَتَرْكَ الذُّنُوبِ حَياءً اَوْ خَشْيَةً.

بخل آن است كه انسان آنچه را انفاق و خرج مي‌كند از دست رفته و بيهوده بپندارد و آنچه را كه نگه مي‌دارد، مايه شرف و بزرگي بداند.

هو أنْ يَري الرَّجلُ ما أنفقهُ تَلَفاً و ما أمسَكَهُ شرَفا.

چنان برای دنیایت تلاش کن که گویا همیشه زنده‏ ای، و چنان برای آخرتت تلاش کن که گوئی فردا مرگت فرا می‏ رسد.

اعمل لدنياك كانك تعيش‏ ابدا، و اعمل لاخرتك كانك تموت غدا

نعمت، امتحان و آزمايش الهی است.

النِّعْمَةُ مِحْنَةٌ.

are the Divine`s tests.

شستن دست ها قبل از طعام فقر و تنگدستي را مي زدايد و بعد از آن ناراحتي ها و آفات را از بين مي برد.

غَسْلُ الْيَدَيْنِ قَبْلَ الطَّعامِ يُنْفِي الْفَقْرَ، وَبَعْدَهُ يُنْفِي الْهَمَّ.

كسي كه عادت سؤال و حالت پرس و جو دارد مثل آن است كه نصف علم ها را فرا گرفته باشد.

حُسْنُ السُّؤالِ نِصْفُ الْعِلْمِ.

صبر و شكيبائي زينت شخص، وفاي به عهد علامت جوانمردي، و عجله و شتابزدگي (در كارها بدون انديشه) دليل بي خردي مي باشد.

إنّ الْحِلْمَ زينَةٌ، وَالْوَفاءَ مُرُوَّةٌ، وَالْعَجَلةَ سَفَهٌ.

به خدا سوگند كه اگر مردم با من بیعت می‌کردند و از من فرمان می‌بردند و مرا یاری می‌دادند، آسمان بارانش را و زمین برکتش را به آنان ارزانی می‌داشت، و تو ای معاویه طمعی در خلافت نمی‌کردی.

فَاُقسِمُ بِاللهِ! لَو أنَّ النّاسَ بایَعُونِي وأطاعُونِي ونَصَرُونِي، لَأعْطَتهُمُ السَّماءُ قَطرَها،‌ والأرضُ بَرَکَتَها، ولَما طَمِعْتَ فِیها یا مُعاوِیَةُ.

I swear by Allah that if the people gave allegiance with me, listened to my command, and obeyed me, surely the heaven would send its rain down and the earth its blessings to them and so you, Mu`āwieh, would not be jealous of the caliphate.

زیرکترین زیرکها فرد با تقوا است و ‏احمق‏ترین احمقها شخص فاجر و فاسق است

ان اكيس الكيس التقي، و احمق الحمق‏ الفجور

هر كس خدا را بندگى كند، خداوند همه چيز را بنده او گرداند. 

مَن عَبَدَ اللّه‏َ عَبَّدَ اللّه‏ُ لَهُ كُلَّ شَى‏ءٍ؛

هر روزه‌داری هنگام افطار يک دعای اجابت شده دارد. پس در اولين لقمۀ افطار بگو: به نام خدا، ای خدايی كه آمرزش تو فراگير و وسيع است، مرا بیامرز.

إنَّ لِكُلِّ صائِمٍ عِنْدَ فُطُورِهِ دَعْوَةً مُسْتَجابَةً، فَإذا كَانَ أوَّلُ لُقْمَةٍ فَقُلْ: بِسْمِ اللهِ اللَّهُمَّ يا واسِعَ المَغْفِرَةِ اغْفِرْ لِي.

.Any fasting person can have one prayer accepted at the time he opens his fast. So, when you take the first morsel to open a fast say, "In the name of God, oh God, your forgiveness is inclusive. Please forgive me.

همانا كسي تو را ـ در برابر عيب ها و كم بودها ـ هشدار دهد تا آگاه و بيدار شوي، بهتر است از آن كسي كه فقط تو را تعريف و تمجيد كند تا بر عيب هايت افزوده گردد.

إنَّ مَنْ خَوَفَّكَ حَتّي تَبْلُغَ الاْمْنَ، خَيْرٌ مِمَّنْ يُؤْمِنْكَ حَتّي تَلْتَقِي الْخَوْفَ.

كسي كه دوستان و برادرانش را سبك شمارد و نسبت به آن ها بي اعتناء باشد، مروّت و جوانمرديش فاسد گشته است.

مَنِ اسْتَخَفَّ بِإخوانِهِ فَسَدَتْ مُرُوَّتُهُ.

همانا در قرآن چراغ هاي روشنائي بخش; و شفا بخش دردها و گرفتاري هاي دروني وجود دارد، پس كسي كه (خود را) با قرآن جلي دهد چشمانش قوي و روشن مي گردد; وقلب و درون خويش را صفا خواهد داد، چون كه تفكّر و انديشه (در قرآن سبب) حيات قلبِ آگاه مي باشد، همچنان كه شخص روشن دل در تاريكي ها به وسيله نور چراغ حركت مي نمايد و راه مي رود.

إنَّ الْقُرْآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ، وَ شِفاءُ الصُّدُورِ، فَيَجِلْ جالَ بَصَرُهُ، وَ لْيَلْجَمُ الصِّفّةَ قَلْبِهِ، فَإنَّ التَّفْكيرَ حَياةُ الْقَلْبِ الْبَصيرِ، كَما يَمْشي الْمُسْتَنيرُ في الظُّلُماتِ بِالنُّورِ.