رحمت خدا بر عبّاس! ايثار كرد و كوشيد و جان فداى برادرش كرد.

رَحِمَ اللَّهُ الْعَبَّاسَ فَلَقَدْ آثَرَ وَ أَبْلَى وَ فَدَى أَخَاهُ بِنَفْسِه‏

چنان چه وارد بازار شوم و درهمي داشته باشم و با آن براي خانواده ام گوشتي بخرم که بدان رغبت کرده اند، براي من محبوب تر است از اين که بنده اي را آزاد کنم.

لَأن أدخُلَ السُّوقَ و مَعي دِرهَمٌ أبتاعُ بِهِ لَحماً لِعِيالي و قَد قَرِمُوا إليهِ أحَبُّ إلَي مِن أن اعتِقَ نَسَمَةً.

دعا بلا را دفع مي كند، خواه بلا نازل شده باشد و يا اينكه هنوز نازل نشده باشد.

الدّعاءُ يدفَعُ البلاءَ النّازلَ و ما َلمْ يَنْزل.

چنانچه شخصي تو را بدگويي كند، و سپس برگردد و پوزش طلبد، عذرخواهي و پوزش او را پذيرا باش.

إنْ شَتَمَكَ رَجُلٌ عَنْ يَمينِكَ، ثُمَّ تَحَوَّلَ إلي يَسارِكَ فَاعْتَذَرَ إلَيْكَ فَاقْبَلْ مِنْهُ.

هركس مؤمن گرسنه اي را طعام دهد خداوند او را از ميوه هاي بهشت اطعام مي نمايد، و هر كه تشنه اي را آب دهد خداوند از چشمه گواراي بهشتي سيرآبش مي گرداند، و هركس برهنه اي را لباس بپوشاند خداوند او را از لباس سبز بهشتي خواهد پوشاند.

مَنْ أطْعَمَ مُؤْمِناً مِنْ جُوع أطْعَمَهُ اللّهُ مِنْ ثِمارِ الْجَنَّةِ، وَمَنْ سَقي مُؤْمِناً مِنْ ظَمَأ سَقاهُ اللّهُ مِنَ الرَّحيقِ الْمَخْتُومِ، وَمَنْ كَسا مُؤْمِناً كَساهُ اللّهُ مِنَ الثّيابِ الْخُضْرِ.

هر آيه اي از قرآن، خزينه اي از علوم خداوند متعال است، پس هر آيه را كه مشغول خواندن مي شوي، در آن دقّت كن كه چه مي يابي.

آياتُ الْقُرْآنِ خَزائِنُ الْعِلْمِ، كُلَّما فُتِحَتْ خَزانَةٌ، فَيَنْبَغي لَكَ أنْ تَنْظُرَ ما فيها.

هر كه قرآن را در مكّه مكرّمه ختم كند، نمي ميرد مگر آن كه حضرت رسول اللّه صلي الله عليه وآله وسلم و جايگاه خود را در بهشت رؤيت مي نمايد.

مَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ بِمَكَّة لَمْ يَمُتْ حَتّي يَري رَسُولَ اللّهِ (صلي الله عليه وآله وسلم)، وَيَرَي مَنْزِلَهُ في الْجَنَّةِ.

همانا خداوند مهربان دوست دارد هر قلب حزين و غمگيني را (كه در فكر نجات و سعادت خود باشد); و نيز هر بنده شكرگذاري را دوست دارد.

إنَّ اللّهَ يُحِبُّ كُلَّ قَلْب حَزين، وَ يُحِبُّ كُلَّ عَبْد شَكُور.

نظر كردن مؤمن به صورت برادر مؤمنش از روي علاقه و محبّت عبادت است.

نَظَرُ الْمُؤْمِنِ فِي وَجْهِ أخِيهِ الْمُؤْمِنِ لِلْمَوَدَّةِ وَالْمَحَبَّةِ لَهُ عِبادَة.

تمام خيرات و خوبي هاي دنيا و آخرت را در چشم پوشي و قطع طَمَع از زندگي و اموال ديگران مي بينم .

رَأْيْتُ الْخَيْرَ كُلَّهُ قَدِ اجْتَمَعَ فِي قَطْعِ الطَّمَعِ عَمّا فِي أيْدِي النّاسِ.

همانا منافق (از كاري) نهي مي كند ولي خود دست نمي كشد و فرمان مي دهد، بدانچه خود انجام نمي كند و هنگامي كه به نماز ايستد، اعتراض كند. (راوي گويد) عرض كردم: اي فرزند رسول خدا اعتراض چيست؟ امام - عليه السلام - فرمود: رو به راست و چپ گردانيدن (سر)؛ و چون ركوع كند خود را به زمين مي اندازد و روزش را شب مي كند در حالي كه همّش خوردن شام است با اين كه روزه دار نبوده است و صبح مي كند در حالي كه همّش خواب است با اينكه شب را بيدار نبوده است، اگر براي تو سخني گويد، دروغ گويد و اگر چيزي به او امانت دهي، به تو خيانت كند و اگر از او پنهان باشي، غيبتت كند و اگر به تو وعده دهد، وفا نكند.

إن المنافقَ يَنهي و لا يَنتَهِي و يَأمُرُ و لا يَأتي و إذا قامَ الي الصلاةِ اعْترضَ. قلتُ يا ابنَ رسولِ اللهِ و ما الاعتِراضُ؟ ... .

در آغاز هر روز زبان انسان به ساير اعضا و جوارح مي گويد: در چه حالي بسر مي بريد؟ آنها پاسخ مي دهند: اگر تو ما را راحت بگذاري ما به سلامت هستيم و نيز مي گويند خدا را خدا را درباره رعايت حق ما و سوگند مي دهند او را و باز مي گويند ما به سبب تو پاداش و کيفر مي شويم.

انَّ لسانَ ابنِ آدمَ يُشرفُ کل يومٍ علي جوارحِهِ فيقولُ: کيفَ اَصبحتُمْ فيقولونَ: بخيٍر اَنْ تَرَکتنا و يقولوَن اللهُ اللهُ فينا و يناشدونه ويَقولونَ: انمَّا نُثابُ بک و نُعاقَبُ بِک.

شخصي خدمت رسول خدا آمد و گفت: اي رسول خدا، من هيچ كار زشتي نمانده كه انجام نداده باشم، آيا مي توانم توبه كنم؟ رسول خدا فرمود: آيا هيچ يك از پدر و مادرت زنده هستند؟ گفت: بله، پدرم. رسول خدا فرمود: برو به او نيكي كن (تا آمرزيده شوي). وقتي او راه افتاد، پيامبر فرمود: كاش مادرش زنده بود. (يعني اگر او زنده بود و به او نيكي مي كرد، زودتر آمرزيده مي شد.)

جاءَ رجل الي النّبي فقال: يا رسول الله ما مِن عملٍ قبيح الاّ قَد عَمِلتهُ فهل لي توبة؟ فقال لَه ... .

حقِ گوش آن است كه آن را از شنيدن غيبت و شنيدن چيزي كه شنيدنش حلال نيست، دور نگه داري.

حقُّ السَّمعِ تنزيهُهُ عن سَماعِ الغيبةِ و سَماعِ ما لا يُحِلُّ سَماعُه.

ما امنیت بخش اهل زمین هستیم همچنان که ستارگان مایۀ امان اهل آسمان‌اند.

نَحنُ أمانُ أهلِ الأرضِ کَما أنَّ النُّجُومَ أمانٌ لِأهلِ السَّماءِ.

We, Ahl ul-Bayt, preserve people of the earth as stars are security of residents of heaven.