اگر دوست دار خدا هستيد (و به او عشق مي ورزيد)، پس محبت دنيا را از قلبهايتان خارج سازيد.

ان كنتم تحبُّونَ اللهَ فاخرِجُوا من قلوبِكُم حبَّ الدّنيا.

همانطور كه خورشيد و ماه با همديگر جمع نمي شوند، همچنين حب خداوند و حب دنيا با هم جمع نمي گردند

كما انّ الشَّمسَ و القَمَرَ لا يجتمعانِ، كذلِكَ حبُّ اللهِ و حبُّ الدّنيا لا يجتمعان.

مسلمان مانع کافر (از ارث) مي شود، ولي از او ارث مي برد و کافر نه مانع مؤمن مي شود و نه از او ارث مي برد.

المسلم يحجب الکافر و يرثه، و الکافر لايحجب المؤمن و لا يرثه.

هركس به خويشتن إهانت كند و كنترل نفس نداشته باشد خود را از شرّ او در أمان ندان.

مَنْ هانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ فَلا تَأمَنْ شَرَّهُ.

نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد، در روز بیست و پنجم ماه ذی‌القعده، روز دحوالارض بوده است. و هرکس این روز را روزه بدارد و شب آن را به عبادت بپردازد، به پاداش عبادت صد‌ساله رسیده است؛ عبادت صد ساله‌ای که روز‌های آن را به روزه و شب‌های آن را به عبادت گذرانیده است.

هركس بدون تفّكر و اطمينان نسبت به جوانب مطيع و پذيراي آن شود، خود را در معرض سقوط قرار داده; و نتيجه اي جز خشم و عصبانيّت نخواهد گرفت.

مَنِ انْقادَ إلَي الطُّمَأنينَةِ قَبْلَ الْخِيَرَةِ فَقَدْ عَرَضَ نَفْسَهُ لِلْهَلَكَةِ وَالْعاقِبَةِ الْمُغْضِبَةِ.

از معاشرت و همنشینی با افراد شرور و بد کردار بپرهیزید: زیرا رفت و آمد با آنها همچون آتش خوبی ها را می سوزاند.

اِيّاكَ وَ مُعاشِرَةَ الاَشرارِ فَأِنّهُم كَالنّارِ مُباشَرَتُها تَحرُقُ

شادي در سه چيز است: وفاداري، رعايت حقوق و ايستادگي در برابر سختي ها.

اَلسُّرُورُ في ثَلاثِ خِلالٍ: فِي الْوَفاءِ وَ رِعايَةِ الحُقوقِ وَ النُّهوضِ فِي النَّوائِبِ.

اگر خواستي بداني كه در وجودت خير و خوشبختي هست يا نه، به درون خود دقّت كن اگر اهل عبادت و طاعت را دوست داري و از اهل معصيت و گناه ناخوشايندي، پس در وجودت خير و سعادت وجود دارد; و خداوند تو را دوست مي دارد. ولي چنانچه از اهل طاعت و عبادت ناخوشايند باشي و به اهل معصيت عشق و علاقه ورزيدي، پس خير و خوبي در تو نباشد; و خداوند تو را دشمن دارد. و هر انساني با هر كسي كه به او عشق و علاقه دارد، با همان محشور مي گردد.

إذا أرَدْتَ أنْ تَعْلَمَ أنَّ فيكَ خَيْراً، فَانْظُرْ إلي قَلْبِكَ فَإنْ كانَ يُحِبُّ أهْلَ طاعَةِ اللّهِ وَ يُبْغِضُ أهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَفيكَ خَيْرٌ; وَاللّهُ يُحِبُّك، وَ إذا كانَ يُبْغِضُ أهْلَ طاعَةِ اللّهِ وَ يُحِبّ أهْلَ مَعْصِيَتِهِ فَلَيْسَ فيكَ خَيْرٌ; وَ اللّهُ يُبْغِضُكَ، وَالْمَرْءُ مَعَ مَنْ أحَبَّ.

هر کس وظایف خود را نسبت به مؤمنان انجام دهد خداوند و فرشتگان به او مباهات می کنند

مَنْ فَعَلَ مَا لَزِمَهُ مِنْ اَمْرِ الْمُؤْمِنِینَ بَاهَی اللهُ تَعَالَی بِهِ وَ مَلائِکَتُهُ

تند روی شکوه مؤمن را از بین می برد

سُرْعَةُ الْمَشْیِ تَذْهَبُ بِبَهَاءِ الْمُؤْمِنِ

شيعيان و پيروان ما آن كساني هستند كه أفكار و درون آن ها از هر گونه حيله و نيرنگ و عوام فريبي سلامت و تهي باشد.

إنَّ شيعَتَنا مَنْ سَلِمَتْ قُلُوبُهُمْ مِنْ كُلِّ غِشٍّ وَ غِلّ وَ دَغَل.

يد كه هر يك از آنها ميان زمين و آسمان را پر مى كند و يكى را در زمين قرار داد تا به وسيله آن مادر به فرزند محبت مى كند و حيونات وحشى و پرندگان به يكديگر ماءنوسند و نودونه رحمت را نگه داشته و همين كه روز قيامت شود اين يك رحمت را نيز بر آنها مى افزايد

ان الله خلق يوم خلق السماوات و الارض مائة رحمة كل رحمة طباق ما بين السماء والارض فجعل منها فى الارض رحمة فبها تعطف الوالدة على ولدها و الوحش و الطير بعضها على بعض و اءخر تسعا و تسعين فاذا كان يوم القيامة اءكملها بهذه الرحمة ؛

كسي كه در قلب او شك و ترديد ساكن است، به پروردگار عالم ايمان ندارد.

ما آمَنَ باللهِ مَنْ سكنَ الشَكُّ قَلْبَه.

همانا خداوند متعال تمامي گناهان بندگانش را مي آمرزد و از كسي باكي نخواهد داشت.

إنَّ اللّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَميعاً وَلايُبالي.