نصيحت زياد، موجب بدبينی می‌شود.

كَثرةُ النُّصْحِ يَدْعو إلی التُّهمَةِ.

Much of advice brings about the suspicion.

هشدار كه منفورترين مردم نزد خداوند كسى است كه سيره امامى را برگزيند ولى از كارهاى او پيروى نكند .

ألا و إنَّ أبغَضَ النّاسِ إلَى اللّه ِ مَن يَقتَدي بِسُنَّةِ إمامٍ و لا يَقتَدِي بِأعمالِهِ

و امّا حق مادرت بر تو اين است كه بداني! او تو را در درون خود حمل نمود در موقعي كه هيچ كس توان حمل كسي را در آن موقعيت ندارد و از ميوه دل و جانش به تو عطا كرد كه هيچ كس اين لطف را در حق ديگري نمي كند، با تمام اعضاء و جوارح خود از تو مراقبت نمود و بدون اينكه باكي از گرسنگي و تشنگي خود داشته باشد و متوجه آن گردد، تو را سير نموده و به تو آب نوشاند، خود با كمترين لباس به سر برد و تو را پوشاند، در حرارت آفتاب نشست و تو را در سايه نهاد، به خاطر تو از خواب ناز چشم پوشانيد و تو را از سرما و گرم محفوظ داشت تا براي او زنده بماني، پس به درستي كه توان و طاقت تشكر و قدرراني از او را نخواهي داشت، مگر با كمك و توفيق خداوند سبحان.

و امّا حقُّ امِّكَ: أن تعلَمَ أنَّها حمَلتكَ حيثُ لا يَحتَملُ أحدٌ أحداً و أعطَتكَ مِن ثَمرةِ قلبها ما لا يُعطي أحَدٌ أحداً ... .

خودداری از آزار رساندن، نشانه کمال خرد و مایه آسایش دو گیتی است.

كَفُّ الاَذي مِن كَمالِ العَقل وَ فيهِ راحةٌ لِلبَدَنِ عاجِلاً وَ آجِلاً.

زمین تا روز قیامت خالی از حجت نیست، و اگر حجت الهی نبود، خدا پرستیده نمیشد.

لاتَخْلُو الاَرْضُ الي اَنْ تَقُومَ السّاعَةُ مِنْ حُجَّة وَ لَوْلا ذلِكَ لَمْ يُعْبَدِ اللهُ.

مؤمن سكوت مى كند تا سالم ماند و سخن مى گويد تا سود برد .

المُؤمِنُ يَصمُتُ لِيَسلَمَ و يَنطِقُ لِيَغنَمَ ؛ حديث

اى آن كه يادش مايه شرافت و بزرگى ياد كنندگان است و اى آن كه سپاسگزاريش موجب دست يافتن سپاسگزاران (بر نعمتها) است و اى آن كه فرمانبرداريش سبب نجات فرمانبرداران است ، بر محمد و آل او درود فرست و با ياد خود دلهاى ما را از هر ياد ديگرى بازدار.

يا من ذكره شرف للذاكرين و يا من شكره فوز للشاكرين و يا من طاعته للمطيعين ، صل على محمد و آله واشغل قلوبنا بذكرك عن كل ذكر؛

شيعيان ما از عبادتشان شناخته مي شوند، آنان اهل تسبيح و ذکرند آن گاه که ديگران ساکتند و نماز گزارانند آن گاه که ديگران در خوابند و محزونند (دلخوش به دنيا نيستند) آن گاه که ديگران (بر اثر سرگرمي به دنيا) فرحناکند، آنان با زهد شناخته مي شوند، گفتارشان رحمت است و شغل و کردار آنان جنَّت است.

إنَّما شِيعَتُنا يُعْرَفُونَ بِعِبادَتِهِم ... الْمُسَبِّحُونَ إذا سَکتَ النَّاسُ وَ الْمُصَلُّونَ إذانامَ النّاسُ وَ الْمَحْزُونُونَ إذا فَرِحَ النَّاسُ يُعْرَفُونَ بِالزُّهدِ ... .

نقل شده كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله فرمود: همانا خداوند صدقه شما را بزرگ مي كند، همچنان كه شما فرزند خود را بزرگ مي كنيد تا روز قيامت با صدقه خويش ديدار كنيد در حالي كه مثل كوه احد باشد.

عن النبي - صلي الله عليه و آله - قالَ: انّ الله ليُربي لاحدِكُم الصَّدَقَةَ كّما يربي احدَكُم وَلَدَهُ حتّي يلقاهُ يومَ القيامَةِ و هُوَ مثلُ اُحد.

زمین کربلا، در روز رستاخیز، چون ستاره مرواریدی می‏ درخشد و ندا در می‏ دهد که‏ من زمین مقدس خدایم، زمین پاک و مبارکی که پیشوای شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است.

تزهر أرض كربلا يوم القيامة كالكوكب الدري و تنادي أنا أرض الله المقدسة الطيبة المباركة التي تضمنت سيد الشهداء و سيد شباب اهل الجنة.

با فضيلت ترين ومهمترين مجاهدت ها، عفيف نگه داشتن شكم و عورت است

إنَّ أفْضَلَ الْجِهادِ عِفَّةُ الْبَطْنِ وَالْفَرْجِ.

خداوندا، من وسيله اي در درگاهت ندارم مگر عواطف محبت آميز تو و دست آويزي جهت رسيدن به تو ندارم مگر عطاهاي رحمتِ تو و شفاعت پيغمبرت، كه نبيّ رحمت و نجات دهنده امّت از گمراهي است، پس اين دو را سبب رسيدن من به مغفرت و آمرزش خود قرار ده و وسيله اي جهت دست يافتن به خشنودي و رضاي خود بگردان.

الهي ليسَ لي وسيلَةٌ اِليكَ الاّ عواطِفُ رأفتكَ و لا لي ذريعَةٌ اليكَ الاّ عواطفُ رحمتِكَ و شَفاعَةُ نبيِّكَ نبيّ الرحّمةِ ... .

هیچ کس از دوست و غیر دوست از اقامتگاه او(حضرت مهدی علیه السلام) مطّلع نمی­شود، به جز کسی که متصدّی خدمتگزاری اوست

لا يَطَّلِعُ عَلي مَوْضِعِهِ اَحَدٌ مِنْ وَلِيٍّ وَلاغَيْرِهِ اِلّا الَّذي يَلي اَمْرَهُ.

حقّ مشورت كننده اين است، كه اگر براى راهنمايى او نظر دارى، راهنمائيش كنى و اگر اطلاعى نداشته باشى او را به كسى كه (در آن زمينه) آگاهى دارد راهنمايى كنى.

حَقُّ الْمُسْتَشِيرِ إِنْ عَلِمْتَ أَنَّ لَهُ رَأْياً أَشَرْتَ عَلَيْهِ وَ إِنْ لَمْ تَعْلَمْ أَرْشَدْتَهُ إِلَى مَنْ يَعْلَمُ

(وقتي امام سجاد - عليه السلام - را به ولادت مولودي بشارت مي‌دادند، نمي‌پرسيد پسر است يا دختر، بلكه از اندام معتدل و ساختمان سالم او سؤال مي‌كرد. چون خبر سلامتش را مي‌شنيد)، مي‌گفت: خدا را شكر كه او را قبيح و ناموزون نيافريده است.

(كانَ عَليُّ بْنَ الْحُسَيْنِ - عَلَيْهِ السَّلامُ - اِذا بُشِّرَ بِوَلَدٍ لَمْ يَسْئَلْ اَذَكَرٌ هُوَ اَمْ اُنْثَي بَلْ يَقُولُ اَسَويٌّ فَاِذا كانَ سَويّاً) قالَ:الْحَمْدُ لِلّه الَّذي لَمْ يَخْلُقهُ مُشَوَّهاً.