مدارا کردن با مردم نيمى از ایمان است و ملاطفت با آنان نيمى از زندگی.

مُداراةُ النّاسِ نِصْفُ الإیمانِ، وَ الرِّفقُ بِهِْم نِصْفُ العَیْشِ.

Tolerance towards people secures half of one`s faith, and showing leniency towards them is half of one`s life.

باید بیشترین دغدغۀ تو نماز باشد؛ زیرا نماز، بعد از اقرار به دین، سرآمد اسلام است.

لِیَکُنْ أکْثَرُ هَمِّكَ الصَّلاةَ، فإنَّها رَأسُ الإسلامِ بعدَ الإقرارِ بِالدِّینِ.

Your greatest anxiety should be about ritual prayer (salāt) since, after aknowledgement toreligion, it is the peak of Islam.

هیچ شرافت و افتخاری چون بلند‌همّتی نیست

لاَ شَرَفَ کَبُعدِ الهِمَّةَ

There is no glory like high-mindedness.

نخستین کسی که وارد بهشت می‌شود شهید است

أوَّلُ مَن یَدخُلُ الجَنَّةَ شَهیدٌ

The first one who enters the Paradise is the martyr.

پیش از سخن‌ گفتن، راست‌گویی بیاموزید

تَعَلَّمُوا الصِّدْقَ قَبْلَ الحَدِیثِ

Learn truthfulness before speaking.

داناترین مردم کسی است که دانش دیگران را به دانش خود بیفزاید.

أعْلَمُ النّاسِ مَن جَمَعَ عِلْمَ النّاسِ إلی عِلْمِهِ.

The wisest man is he who adds other`s knowledge to his knowledge.

مراقب افکارت باش که رفتارت میشود. مراقب رفتارت باش که سخنت میشود. مراقب سخنت باش زیرا عادتت میشود. مراقب عادتت باش زیرا شخصیتت میشود. مراقب شخصیتت باش زیرا سرنوشتت میشود.

Be attentive about your thought that becomes your behavior. Be attentive about your behavior that becomes your speech. Be attentive about your speech because it becomes your habit. Be attentive about your habit because it becomes your personality. Be attentive about your personality because it becomes your destiny.

ای جابر، به خدا سوگند، اگر یک حدیث دربارۀ حلال و حرام از فردی راستگو بیاموزی، برای تو بهتر است از آنچه خورشید بر آن طلوع و غروب می‌کند.

یا جابِرُ، واللهِ لَحَدِیثٌ تُصِیبُهُ مِن صادِقٍ فی حَلالٍ وَحَرامٍ خَیرٌ لَکَ مِمّا طَلَعَتْ عَلَیهِ الشَّمْسُ حَتَّی تَغْرُبَ.

O Jābir! I swear by Allah that if you learn one hadith of lawful and unlawful from a truthful person, it is better for you than everything on which the sun rises and sets

خویشتن‌داری و به قدر کفافْ خرسند بودن، از پایه‌های ایمان است.

ُسْنُ العَفافِ والرِّضا بِالکَفافِ مِن دَعائِمِ الإیمانِ.

Of the pillars of Faith is the self-control as well as being satisfied with the extent of sufficiency (of livelihood).

هر آنکه بر غضب خود چیره نشود، بر عقل خود اختیاری ندارد.

مَنْ لَمْ يَمْلِكْ غَضَبَهُ لَمْ يَملِكْ عَقْلَهُ.

He who does not have his anger under his control does not have his wisdom under his control, either.

نصيحت زياد، موجب بدبينی می‌شود.

كَثرةُ النُّصْحِ يَدْعو إلی التُّهمَةِ.

Much of advice brings about the suspicion.

هشدار كه منفورترين مردم نزد خداوند كسى است كه سيره امامى را برگزيند ولى از كارهاى او پيروى نكند .

ألا و إنَّ أبغَضَ النّاسِ إلَى اللّه ِ مَن يَقتَدي بِسُنَّةِ إمامٍ و لا يَقتَدِي بِأعمالِهِ

هر کس بدخلقی کند، خود را شکنجه می‌دهد.

مَنْ ساءَ خُلْقُهُ عَذَّبَ نَفْسَهُ.

Whoever is bad-tempered tortures himself.

مایکل نعیم، نویسنده مسیحی معاصر، در معرفی کتاب صدای عدل بشر از جورج جورداک، نویسنده مسیحی لبنانی، می نویسد: قهرمانی و پهلوانی علی فقط محدود به صحنه جنگ نمی شود. او در زمینه های دیگری همچون ایمان و وفاداری، دلسوزی و گذشت، خلوص، فصاحت و شیوایی زبان، جوانمردی و بزرگی طبع، کمک به محرومین و مظلومین و ستم دیدگان، دفاع از حق و حقیقت همتا نداشت. بگونه ای که حتی پس از 1400 سال، دستاوردهای شگفت انگیز او همانند یک چراغ هدایت برای بشریت است و همچنین بسیار کارآمد جهت والا ساختن زندگی بشر می باشد.

Michael Na’imah, a contemporary Lebanese Christian writer, in the introduction to the book “Sawt al-Adaalah al-Insaaniyah” (The voice of Human Justice) by George Jordac, also a Lebanese Christian, writes: Championship of Ali was not confined to the battle field. He was also matchless in the matter of faith, piety, purity, eloquence, magnanimity, help for the deprived and the oppressed and support for the truth. So much so that even after the passage of more than fourteen hundred years his wonde

هرگاه دیدید که بنده‌ای گناهان مردمان را جستجو می‌کند و گناهان خویش را فراموش کرده است بدانید که او دچار مکر شده است.

اِذا رأَیتمُ العَبدَ مُتَفَقِّداً لِذُنوبِ النّاسِ ناسیاً لِذنُوبه، فَاعْلَمُوا اَنَّهُ مُکِرَ بهِ.

Whenever you observe a servant searching for people`s sins and forgetting his owns, indeed he gets in imposture.