مدینه شد ز داغ مصطفى بیت الحزن امشب

فضاى عالم هستى بود غرق محن امشب

مکن اى آسمان روشن چراغ ماه را کز کین

چراغ لاله شد خاموش در صحن چمن امشب

عالم امروز پر از ماتم و رنج و محن است

گرد غم بر سر هر محفل و هر انجمن است

این چه شور است که بر پا شده در ارض و سماء

این چه سوز است که در سینه هر مرد و زن است

بانگ وفریاد به گوش آید از افلاک مگر

شهادت ختم رسولان و عزای حسن است

در سوگ نبی جهان سیه می پوشد

در سینه، دل از داغ حسن می جوشد

از ماتم هشتمین امام معصوم

هر شیعه ز درد، جام غم می نوشد

هنگامه رنج و غم و ماتم شده امشب

گریان، زغمى دیده عالم شده امشب

پایان شب آخر ماه صفر است این

یا آنکه ز نو ماه محرّم شده امشب

از داغ جگر سوز نبى سیّد ابرار

نخل قد زهرا و على خم شده امشب

مــا همیشه به در غیرتمــان می کوبیم

صد برائــت ز همه بولهبــان می جوییم

هتک حرمت شده بر حضرت احمد اینک

تسلیت خدمت صاحب الزمان می گوییم

محمد اشرف خلق زمین است

دو عالم خلقت او را رهین است

اگر عالم به او توهین نماید

بدان او رحمت اللعالمین است

آه و واویلا ، که چشمان پیمبر بسته شد

باب وحی و خانه ی زهرای اطهر بسته شد

دست فتنه، باز شد بازوی حیدر بسته شد

هم عزای مصطفی، هم غربت شیرخداست

دریغا که روح دعا، رفت در خاک

گرفتنـــد از مــا روان دعـــا را

به سوگ محمّد، بگریید، یاران

که زهرا ببیند، سرشک شما را

جــان جهــان ز پیکـر هستی جدا شده

خاموش ، شمع محفل نورالهـدی شده

ملک خداست غرق دراندوه و اضطراب

واویلتا, واویلتا عزای رسول خدا شده

باور کنید قامت حیدر خمیده است

رنگ از رخسار زهــرا پریده است

باور کنید بغض حسـن مانده در گلو

خونِ ‌دل حسین بصورت چکیده است