عـیــدِ ولـادت آمـد و سـورِ محمدی
عـالـم فـدای جـلـوه ی نـورِ محمدی
در طلعـتِ ولـایـتِ آن هــورِ احمدی
دل را چکامه ایست زِشـورِ محمدی

آمدی واین بار بهتر از هرسال شکفتن دیدیم.

با آمدنت دوباره سال خوش دیدیم .

با آمدنت روزی ورحمت بهتر شد.

با آمدنت بهار خوش را دیدیم.

با آمدنت صبح زمین را دیدیم.

غزل در آسمان روییده امشب

و دل از شوق او رقصیده امشب

محمد با نگاهی آسمانی

بساط حق پرستی چیده امشب

شب را سحر آمد که محمد آمد

روز ظفر آمد که محمد آمد

بتهای حرم شکست و زان بشکستن

فریاد بر آمد که محمد آمد

به صبح هفده شهر ربیع از مطلع عزّت

عیان شد طالع مسعود و ختم مرسلین آمد

چو خورشید جلال احمدى تابید در عالم

ز ایزد بر جمال او هزاران آفرین آمد

مژده که میلاد شه خاتم است

عید سعید نبى اکرم است

مژده که مسرورى عالم رسید

خرمى عالم و آدم رسید

ولادت ختم رسولان آمد

محمد آن حبیب جانان آمد

به جسم پیروان او جان آمد

بر حرمتش جهان گلستان آمد

آسمان عاشقى شد پر ستاره زین دو گل

عشقبازى با تداوم شد هماره زین دو گل

بر دل عشاق صادق شد اشاره زین دو گل

دیده دل شد گشوده بر نظاره زین دو گل

انتظار آمد به سر اى بیقراران تهنیت

شد خزان سر، آمده فصل بهاران تهنیت

جلوه گر گردیده حق اى حق شعاران تهنیت

ساقى از ره مى‏رسد جمع خماران تهنیت

از مکه فروغ ایزدی پیدا شد

 سرچشمه فیض سرمدی پیدا شد

در هفدهم ربیع از دخت وهب

 نو دسته گل محمدی پیدا شد