به دل ها دلبری دیگر دمیده

ز دامانِ رباب اصغر رسیده

 نه اصغر، اکبری زیباتر آمد

ز گل ها غنچه ای رعناتر آمد

دو چشم فاطمه روشن شد امشب

دوباره یا علی آمد به هر لب

 رباب آید به دستش غنچه ای ناز

پرستویی که دارد شوق پرواز

ای دار و ندارِ عشق، یاد تو بهار عشق

بی نام تو کار عشق، افتد چه به رسوایی

 ای طفل رباب، اصغر! آرام ِدلِ مادر

آیا شود ای دلبر، رخ بر همه بگشایی؟

دمیده نور تو از مشرقِ دل

به جان ها گشته ای خورشیدِ کامل

 به چشمان پدر نورِ دو عینی

علی جان روح و ریحان حسینی

آمده طفــل حســین تا در جهان کاری کند

عشق خود بر خشکزار هر دلی جاری کند

آمده اصغـــر که با قنداقـــه و خــون گلو

در جهـــاد کربلا ، بابای خود یاری کند

سر زده از آسمــان نور جمــال اصغر

اوکه هست سربازی از آل و تبار حیدر

می زند خنـده ربـابه به رخ ماه علی 

اختر وشمس برد رشک بروی اصغر

مژده, اصغـــر آمــده پور رباب 

می درخشد روی او چون آفتاب

هست شفیع شیعه در روز حساب 

او که گشت از نسل آل بوتراب

شد مـــتولد علـــی نــــور دل فاطمه 

ابن ربـــاب است و او نبیـــره فاطمه

حال که زهرا نشد به عمر مادربزرگ

علی اصغــــر شــــده ندیده ی فاطمه