قلبی که ز تنگی قفس می گیرد 
با آمدنش باز نفس می گیرد     
فرزند برومند علی می آید 
حقی که ز شیعه رفته پس می گیرد

هم لب به طعام و مال آلوده زدیم 
هم طعنه به آنچه یار فرموده زدیم 
گفتیم که از منتظرانت هستیم 
افسوس دوباره لاف بیهوده زدیم

در پیچ و خم مسیر ناپیموده  
ماییم و دلی شکسته و فرسوده 
سخت است که این جمعه ببینیم تو را 
با اینهمه چشم های خواب آلوده

امرار معاش میکنی ای خورشید 
هی ریخت و پاش میکنی ای خورشید 
نه گرم نمی شود زمین بی موعود
بیهوده تلاش میکنی ای خورشید

خورشید ز نور تو درخشان باشد 
ماه آمده تا پشت تو پنهان باشد    
نه! ابر دلیل اینهمه بارش نیست  
چشمان تو سرچشمه باران باشد

ابری شده آسمان قلبم مولا
ماتم شده همزبان قلبم مولا
عمریست که ما چشم به راهت هستیم
برگرد به جمکران قلبم مولا

ای اسوه صبر و استقامت برگرد
تنها شده ای سرت سلامت برگرد
با آمدنت ظلم به پایان آید
ای معنی دیگر قیامت برگرد

آگر آهن می نازد دیر خم می شود

ما ز آهن برتریم که  خم نمی شویم

دشمن بآید بترسد  ز تو

که سربآزآنت آز آهن آهن ترند

عمریست که چشمان دلم بر گل قالیست

افسوس نمی آیی و چه جای تو خالیست

دیریست که هر جمعه دلم منتظر توست

ای مرد بیا بی تو جهان حال به حالیست

اگر آن سبز قامت دو نماید

در باغ خدا را می گشاید

تنم را فرش کردم تا بتازد 

دلم را نذر کردم تا بیاید