فیروزه بریزید به پای فیروز 

فیروزه کم است مرحبا ای فیروز

گر ایستم آنجا تا یک برگیرم

گویم یک چیز وآن باشد فیروز 

فرمود رضا بغض دومی راه کمال است

زیرا که وی دشمن حی متعال است

تا مهر برائت نخورد برگ عبوری

رفتن به بهشتی که خداگفته محال است

من همه جا گویم که مدد ز حیدر  گیرم

با دشمنان مولا  دشمنی از سر  گیرم

با عشق مولامان فاطمه حضرت زهرا

باشد که قبرستان بقیع بی مفتی در بر گیرم

خصم علي و فاطمه از پا به در اومد 

با دست تو عمر ستم و فتنه سر اومد

با حيدر کرار در افتاد  ور افتاد

با دست تو طاغوت به قعر سقر افتاد

امشب دل و جانم شده مست ابولولو

جبريل زند بوسه به دست ابولولو

ز عشق تو مستم ابولولو ابولولو 

  تا هستي و هستم ابولولو ابولولو

دیگران را گر عداوت زین وآن باشد

در دل ما شیعیان بغض دومی  تنها 

بزدلی گفتای استر مذهبک گفتم به او

سالک بولولوام نی از کسم پروا

ابولولو بنازم ناز شصتت

چه غوغا کرده ای با ضرب دستت

ملائک عاجز از درک ثوابش

دعای فاطمه گشته اجابت

ای ابولولو سلام خلق عالم بر تو باد

صبح وشب من میکنم از ضربت تیغ تو یاد

گرچه راه مرقدت را بر محبین بسته اند

گشته حب شیعیان با این عمل بر تو زیاد

علی هرجاکه باشد آفتاب است

عدوی مرتضی خانه خراب است

ابو لؤلؤ به عالم کرد ثابت

دعای مادر ما مستجاب است

کار دومی را امروز ابولؤلؤ ساخت

زین کار سر فخر به گردون افراخت

گر سال کنی به نام فیروز رواست

زیرا که حقوق دوستی خوش پرداخت