به روز ولادت مولا، ملائک یاعلی گفتند

زمیــن و خـلایق لبیــک یاعلی گفتند

کوه و دشت و بحر به یمن ولادت او

همصدا با کل آفرینش ، یاعلی گفتند

همه منتظرند تا یار آید

به کعبه آن کودک دلدار آید

شیر خدا بر زمین آید

خدا هم گوید که جانان آید

با میلاد علی ، دل آرام گیرد

ز رحمت خدا، ابر باران گیرد

به کعبه می آید آن شیر خدا

عدالت در خلایق ، سامان گیرد

آسمانهــا، نــور ببارید که علی می آید

زمین ، سبــزه بیــارید که علی می آید

ای کوه های خمیده، استواری مشق کنید

امیرالمومنین علی,  شاه ولایت می آید

امروز همه در انتظارند ، یا علی مدد

ملائک به کعبه دخیلند ، یاعلی مدد

یتیمان تاریخ بااشک و کاسه شیر

عشق و مهر و وفامنتظر،یاعلی مدد

ای تو کعبه را نگیـن، یا امیر المؤمنین

ای تو خلقت را پدر، وی خلائق را امین

کن نظر از روی لطف، به تمـــام پدران

روز سیزده رجــب، ای امیــر مؤمنان

زان سبب مــاه رجــب مــاه خـداست

که اندر آن میلاد شـــاه لافتــی ست

شد رخش از کعبه ظاهر، عقــل گفت:

چون که صد آمد نود هم پیش ماست

ناگهان یک صبح زیبا آسمان گل کرده بود

خاک تا هفت آسمان، بغض تغزل کرده بود

حتم دارم در شب میلادت، ای غوغاترین!

حضرت حق نیز در کارش تأمل کرده بود

هر فـــرشته، تا بیــایی، ای معمایی ترین!

بال های خویش را دست توسل کرده بود

حجــت حق، از حـــریم حق، به امــــر حق عیان شد

روشن از نور رخش، ارض و سما، کون و مکان شد

خانه زاد حـــق ولادت یــــافت اندر خــــانه ی حق

حق به مرکز جا گرفت، باطل گریزان از میان شد

از قـــــدرت لایــــــزالی یــــزدانی

گردیده قـلوب شـیعـیان نورانی

از فـــــاطمه بنت اســــد شد ظاهر

در کعبــه وجـــود علی عـمــرانی