خشوع و خضوع، زيور و زينت عبادتِ پروردگار است.

زينُ العبادَةِ الخشوعُ.

خشوع و خضوع، زيور و زينت عبادتِ پروردگار است.

زينُ العبادَةِ الخشوعُ.

خوشا به حال کسی که عمرش طولانی و عملش نیکو باشد؛ پس بازگشتگاهی نیکو خواهد داشت چون پروردگارش (که عزیز و بزرگ است) از او راضی است.

طُوبی لِمَن طالَ عُمُرُهُ وحَسُنَ عَمَلُهُ، فَحَسُنَ مُنقَلَبُهُ إذا رَضِيَ عَنهُ رَبُّهُ عَزَّ وَجَلَّ.

Prosperity belongs to someone whose life is long and deeds are good. So he will return to God, the Almighty, beautifully because his Lord is satisfied with him.

برترين عبادت، عفّتِ شكم و شهوت است.

افضلُ العبادَةِ عِفَّةُ البَطنِ وَ ال‍فَرجِ.

عبادت كردن همراه با خوردن مال حرام، مانند ساختن بنايي بر روي شن است.

العبادةُ معَ أكل الحرامِ كالبِناءِ علي الرَّملِ.

برترین اعمال ، عملی است که نفس اماره ات را با وجود کراهت به انجام آن وادار کنی

أَفضَلُ الاعمالِ مَا أَکرَهتَ نَفسَکَ عَلَیهِ

The best deeds are the one that you make your despotic soul do that which it dislikes (to do

زماني كه خداوند بنده اي را دوست داشته باشد، نيكو عبادت كردن را به او الهام مي كند.

اذا احبَّ اللهُ عبداً اّلْهَمَهُ حُسنَ العبادة.

اصل و اساس ايمان، به نيكوئي تسليم امر خدا شدن است.

أصلُ الايمانِ حُسنُ التّسليم لأمر اللهِ.

همانا ايمان ده درجه دارد، همانند پلّكاني كه پلّه پله از آن بالا مي روند ... مقداد در درجه هشتم، ابوذر در درجه نهم و سلمان در دهمين درجه قرار داشت.

انّ الايمانَ عَشرُ درجاتٍ بمنزلةِ السُّلَّم يُصعَدُ منه مِرقاةً بعدَ مرقاةٍ ... .

پائين آوردن صدا، فروبستن چشم و اعتدال در راه رفتن از نشانه هاي ايمان و دينداري نيكو است.

خَفضُ الصَّوت و غَضُّ البَصرِ و مشيُ القَصْد من أمارَةِ الايمانِ و حُسنِ التّدين.

مدارا كردن با مردم نيمي از ايمان است.

مداراةُ النّاسِ نِصفُ الايمانِ.

انسان با ايمان دائماً مشغول به ذكر خداوند، بيشتر اوقات در حال تفكّر بر نعمت هاي الهي، شاكر (بر نعمات) و در موقع بلاء و سختي نيز صبور و بردبار است.

المؤمِنُ دائم الذِّكرِ، كَثيرُ الفكرِ عَليَ النّعماءِ شاكِرٌ وَ فِي البلاءِ صابرٌ.

انساني كه امانتدار نيست، ايمان ندارد.

لا ايمانَ لِمَن لا أمانَةَ لَه.

قبل از اينكه بلاها و مشكلات زندگي شما را از عبادت باز دارد،سعي و تلاش خود را متوجه عبادت و بندگي پروردگار نمائيد.

تَفرُغُوا الطاعَةِ اللهِ وَ عبادَتهِ قبلَ انْ ينزِلَ بكمُ من البلاءِ ما يشغَلُكم عن العبادةِ.

كسي كه خداوند را عبادت و بندگي نمايد، خداوند متعال همه موجودات را بنده و مطيع او مي گرداند.

مَنْ عَبَّدَ اللهَ عبَّدَ اللهُ لَهُ كُلَّ شيءٍ.