زهرا آمد نور آمد قدر آمد

به عالم نور مولا (بدر ) آمد

حسن شاه دو عالم با حسین است

تو زینب بین که در هیبت قدر آمد

بیفزای گفت و دلش خوب گوش داد

تا چند منزل رود ندای او

ناگاه دلش شنید و گفت

علی بی نهایت هست وبیفزای خوب

شوقم شگفت و گفت شهید میشوی

در کرانه های نگاهم شهید میشوی

عشق آمد و گفت شوق و شهید چه عجب!

دل آمد گفت گر نویدش دهیم شهید میشویم.

قلب پراحساس من مغرور نیست

وصف این دلدادگی مقدور نیست

باهرذکرصلوات

از شما می کنیم یاد

نغمۂ وحدتُ ما

به عشقتون کنیم ساز

من از متن دولفقارم فتاح خیبر 

فرزند زهرایم  من حسین کربلایم

کربلا ای تربت پاک خدا در کاخ این صحرا 

حاجی ها کاخ ساختند اصغر اکبر عباس ساختند  

بیت الغزل ناب رقیه ست

خورشید علی اصغر و مهتاب رقیه ست

نزدیک راه رسیدن به الله حسینو

نزدیک ترین راه رسیدن به ارباب رقیه ست 

مادر شده و غم فراوان دارد 
در عمق وجود بیت الاحزان دارد  
کوتاه ترین مسیر تا خورشید است
چون سوره کوثری که قرآن دارد

ای کاش بلا ز دامنش دور شود 
چشم همه عاشقان پر از نور شود 
ای کاش خدا خودش مقدر سازد 
تا سیصد وسیزده نفر جور شود

ای کاش که این غصه سرآید باتو 
خورشید جسورانه درآید باتو 
این مرتبه عهد بسته ام با تقویم 
امسال بهار اگر بیاید باتو.... 

گفتند که با کلام جان می آید 
شوری ست که پایان خزان می آید 
هر پنجره عطر استجابت دارد 
آن صبح که صاحب الزمان می آید

یک معجزه شگرف آید آنروز 
با فلسفه های ژرف آید آنروز
از غصه خون های به ناحق جاری 
باید که زمین به حرف آید آنروز

آن روز که دین او ادا  خواهد شد 
از این همه درد و غم رها خواهد شد 
رازی که زمین همیشه در دل دارد 
در صبح ظهور بر ملا خواهد شد

یک عمر گدازه می گرفت از چشمت
سر مستی تازه می گرفت از چشمت
هر روز که میخواست بتابد خورشید
با عشق اجازه می گرفت از چشمت

برگرد ببین که بیشمارند هنوز 
بر گرده این باغ سوارند هنوز 
از چوب درخت ها تبر ساخته اند 
آن قوم که دشمن بهارند هنوز