تو هستی بانوی دو عالم 

مادر محمد مصطفی تو هستی 

چشم علی تویی ای فاطمه  

شهید هجده ساله تویی ای فاطمه

میرسد اوای زیبا اذان                میگوید اقیمو به صلاه

هست شیرین تر ز معنای عسل        نغمه حی علی خیر العمل

گفتن از سبحان ربی العظیم         میرساند پاکی رب العلیم

گفتم از یارم یارب های او      گفتا ای عشق در عمق سجود 

هماناکه منشاکل خلایق ازبرکت وجودعلیست

اصلاتمام عالم به عشق علی خلق شد

همچوخورشیدکه سیاره هابه حولش درگردشند

یاهمانندپروانه ای که قربانی شمع شد

بااین خلق شاهکارنه فقط تمام کائنات هستی

بلکه خداوندهم به خلقت علی احسنت گفت

نبودی، گل و دل معنا نمی شد

و احساس از ازل پیدا نمی شد

نبودی، یا محمد تا ابد هم

مقام زن چنین والا نمی شد

شکستی تو خدایان مجازی

اصالت داده ای بر عشقبازی

تو معمار بلند آوازه ی عشق

که دل را کرده ای هم بازسازی

محمد! بی تو دل در انجماد است

زمین و آسمان در دست باد است

بگیر ای پایه ی ایمان دو دستم

که بیماری دنیا سخت حاد است

چهل پروانه گِردش در عبادت

فرشته می کند شاید حسادت

خدا می داد او را صفت خویش

محمد، مصطفی، مولای رحمت

نگاهی می کنی آقا به حالم؟!

غزل هم می شود دیگر زوالم

زمین با ننگ می چرخد محمد

دوباره معجزه می خواهد عالم

غزل در آسمان روییده امشب

و دل از شوق او رقصیده امشب

محمد با نگاهی آسمانی

بساط حق پرستی چیده امشب

ندارم با غم غربت میانه

درون عشق تو دل زد جوانه

محمد! یا محمد یا محمد

تویی زیباترین شعر زمانه

چهل سال از عبادت، خلوت عشق

گذشته تا رسیده نوبت عشق

محمد می رسد بر بام معراج

پس از این هفت خان رستم عشق

صدا هم در گلویم مُرده امشب

کسی روح دلم را برده امشب

صفر آمد... و بیست و هشت ضربه

به فرق شعرهایم خورده امشب

صفر ای کاش می مردی و تاریخ...

محمد را نمی بردی و تاریخ...

زمین خشکش زد از حیرت تو وقتی

ورق با مرگ او خوردی و تاریخ...

وای از آن خانه که بی روی برادر باشد

غصه اش بی پدرت، چند برابر باشد

 رفته باشد و تو دستت نرسد بر دستش

در همه حال فقط، چشم تو بر در باشد

من که از حال خودم خوب خبر دارم عشق

صبرِ دل، سخت، محالست فراتر باشد

من غریبم وَ مگر می شودآیا چیزی

سهم تو کمتر از این حسِبرابر باشد

مردِ بی روی تو بودن نه... نبودم هرگز

باید این حال من از عشق فراتر باشد

ما ریزه خوار سفره احسان سرمدیم

از امت رسول و محبان حیدریم

مدح و ثنای آل محمد شعار ماست

دلبستگان دختر موسی بن جعفریم