ایوان نجف مرابه هم میریزد.   آن صحن وسرامرابه هم میربزد. درصحن جدیدفاطمه میگویم ایوان نجف مرا به هم میریزد.

يا معصومه خوش آمدي عشق رضا خوش آمدي

چهره گل باغ و صحرا را گلستان میکند 

دیدن مهدی  ع  هزاران درد درمان میکند

مدعی گوید که با یک گل نمی آید بهار 

من گلی دارم که عالم را گلستان می کند

یا فاطمه ای من به حریمت پابوس

ای خواهر با فضیلت خسرو طوس

ماییم پناهنده به باب کرمت 

حاشا که نمایی زعطایت مایوس

میر ملک وداد می اید

حامی عدل و داد می اید

ای گدایان به راه بنشینید

که اینک از ره جواد می اید

انکه مردمیدان بود علی بود          انکه شعر خدا بود علی بود                     انکه به دنیا امدنش کعبه روشن شد علی بود‌             ‌                        ‌     انکه با شنیدن نامش کفر لرزه می کرد علی

صحنت مدینه،مکه،نجف؛کربلای ماست

آری؛

تمام هستی ما مشهدالرضاست...

ذیقعده شدوبهارایران آمد

درمشهدوقم دوگنج پنهان آمد

درروزیکم کریمه آل رسول

دریازدهم شاه خراسان آمد

شبهای جمعه دلم سوی قتلگاه توست

ای بی سر و پیکر و هجا به هجا حسین

تا تویی مصباح الهدای  گریه کنانت 

ماراکجا بود رهنما و مرشد و آقاحسین 

محب الرقیه  و  دلداده ی سلطانم

من از این سیل عظیم کرمش حیرانم

باشد او همچو عمویش باب الحوائج و

شد طلب نکرده حاجتم روا،گریانم

عمه می گشت،چو پروانه به گرد دخترت

تا  نگوید  کمتر از گل  دشمنت  بر دلبرت

مثل شمعی ای پدر جان سوختم از هجر تو

حال باید که بمیرم  من به حال حنجرت

رویای هر سینه زنی             عشق شه بی کفنی

یه روزی بنا میشه                آستان قدس حسنی

ای رفیقم چند سالیست که از موتمگذشت

همه را گویید دل با مجتی یم زنده گشت

خوش به حالش که شود مجنون مولا مجتبی

‌که شود آقا وبراهل دوعالم مقتدا

بر خود که منیر حیدرم مینازم.         همراه خدا به دلبرم مینازم

دیدم که حرام زاده شد دشمن تو.     بر دامن پاک مادرم مینازم

زمانه بر سر جنگ است.         یا علی مددی

مدد ز غیر تو ننگ است.        یا علی مددی

فلک بی قائمه معنا ندارد

علی بی فاطمه معنا ندارد

تمام سرزمین های بهشتی بدون