گر نگویند کافرهستم مردمان این جهان

فاش گویم که خدای المثنی حیدر است

میخ در بس که غریبانه سخن می گوید

قصه مادر خونین بدنم می جوید

نو گل باغ نبی زاده ی زهرا حسن است 

اختر چرخ ولا مونس جانها حسن است

دومین ماه درخشنده به گلزار ولا

شادی کوثر دین زینت بابا حسن است

جهان را ماتم عظماست امشب     عزای دختر موساست امشب      نه تنها شهر قم ماتم گرفته      زمین و آسمان را غم گرفته  

تلیدن عباس دیور قورخما آماندور گوزلیم سسلنور عباس عموجان تیغه میلتدی الیم

رقیه نازلی صورتین قویما دیواره.

کرب وبَلا چوللَّرینه باخما آواره.

یک تکه ازبهشت در اغوش مشهد است...اینجا بهشت شهر مشهد است...اینجا برای عشق شوروعی مجدد است.

لعنت به لحظه لحظه ی دنیای بی علی-لعنت به سر خوشی دو دنیای بی علی   لعنت به مسجدی که اذانش علی نداشت هم بر امام وجمع و به قرآن بی علی

روئی که به خاک درگهت نیست سیاه

نایی که نوایت نشد خستهٔ آه

بر دار شود سری که بر پای تونیست

یا فاطمه اشفعی لنا عندالله

اندر صدف قم گهری بی همتا است

این در یتیم نورچشمان رضاست

می خواست گلی بچیند ازباغ وصال

هیهات که وعدهٔ وصالش فرداست

ماالفت دیرینه به این در داریم               انسی به سلاله پیمبر داریم

خواهان کرامتیم ازدرگه عشق                کی دست ز دامان رقیهبرداریم                    

شب دست به گیسوی علی می گیرد

خورشید رخ از روی علی می گیرد 

ازبس که زدم سنگ علی برسینه

سنگ لحدم بوی علی می گیرد

بنوسید مرا بی سر و سامان حسن           

            نام مارا بنوسید گدایان حسن  

سال ها منتظر روز پریدن بودم بنوسید 

            بنوسید مرا کفتر ایوان حسن 

ننوسید سیه چورده پریشان بودم 

      بنوسید سرش بوده به د

حسن شدی که غریبی همیشه ناب بماند

رد دودست اباالفضل به روی آب بماند

حسن شدی که سوال غریب کیست درعالم

میان کوچه و گودال همیشه بی جواب بماند

(هادی حاج باقری)علمدار

تو رو به کی سپردم بابا                میدانستم چه بلای سرمون میاد 

تورو به خدا سپردم                      گفتم برو پسرم خدانگهدارت 

اما چه اوردن به سرت                  ای میوه ی قلب بابا