بیاکه جز رویت تمنایی ندارم

بعد از یه عمری نوکری نایی ندارم

قلبم گرفته مولا،یا یابن الزهرا

مهدی بیاکه حال تنهایی ندارم

شب گر رخ مهتاب نبیند سخت است

لب تشنه اگر آب نبیند سخت است

ما نوکر و ارباب تویی مهدی جان

نوکر رخ ارباب نبیند یخت است

دل هوس مندِ دیدنِ یار است

دوری از یار وَه چه دشوار است

دل سپردن که اختیاری نیست

دستی از غیب اندر این کار است

نرگسِ مستِ چشمِ تو نازَم

که سحر ها همیشه بیدار است

امشب ستاره ها رنگ دگر داشت

دلم هوای تازه تر داشت

فاطمه زهرا به من نگاه دگر داشت

مهدی غائب به فاطمه نگاه ملتمسانه داشت

جمعه دیگری از راه رسید

صدای ندبه ها ، به گوشم رسید

دلتنگ و بی قرار روی توام

منتظر دیدار روی توام

ای صاحب هستی جهان مهدی جان

وی مالک ظاهر به نهان مهدی جان

ما را نبود گـــره گشـــائی جـز تــو

بنما نظری به شیعیان مهدی جان

ای تو که جان جهان،جانان جانمی

جان میکنم فدایت ، آخر تو عالمی

چشم تر خشک شد جانم به سر رسید

بیا آقا که تو خوب کننده ی حالمی

ای که تو جان جهان,  جانان جانمی

جان میکنم فدایت,آخر تو عالمی

دیده ی تر خشک شد جانم به سر رسید

بیا آقا که تو خوب کننده ی حالمی

ای مصلح کلِ خلق و دنیای خراب 

وی نوح نجات بخش ما از گرداب 

در غیبت تو سخت گرفتار شدیم

ای صاحب ما شیعه ی خود را در یاب

چهره گل باغ و صحرا را گلستان میکند 

دیدن مهدی  ع  هزاران درد درمان میکند

مدعی گوید که با یک گل نمی آید بهار 

من گلی دارم که عالم را گلستان می کند