اکبر که عطای حی سرمد باشد

سر تا قدمش شبیه احمد باشد

هر کس به رخش نظر بیفکند بگفت

یاللعجب این جوان محمد باشد

تابید نور اکبر و گفتند محشر است

در جلوه ای دگر شد و گفتند حیدر است

مردم به حیرت اند نبوت که ختم شد

یا للعجب ، علی است این پسر یا پیمبر است

این ســرو قد بــاغ جنـان است، مهِ افلاک

 این جان حسین است و نبی، لؤلو لولاک

این دلبـــر زهــــرا بود و زاده لیـــلاست

دارد ز محمــد نسب و منطــق و ادراک

خورشیـــد دل‌آرای حسین، ثانی احمد

باشد علی‌ اکبـــر، گل فرخنده سرمد

هم‌نــام علی بـــاشد و بــر فاطمه دلبر

این مظهر حق باشد و گل بانگ محمد

زاده لیلا بُــوَد ثانی ختــــم الانبیــــاء مهر

عالم‌تاب باشد، چـــون علـــی و مــرتضی

او اصالت داشت از بابش حسین بن علی

خواند نامش را علــی‌ اکبر، شهـــید کربلا