تو فرقانی تو یاسینی تو طاها 

تو زهرایی تو زهرایی تو زهرا 

ملک موج لطیفی از نگاهت 

فلک گردی حقیر از خاک راهت 

تو هستی بانوی دو عالم 

مادر محمد مصطفی تو هستی 

چشم علی تویی ای فاطمه  

شهید هجده ساله تویی ای فاطمه

ای نخل بلند بردباری زهرا

ای اشک غمت ز دیده جاری زهرا

فردا که کارها به دست تو بُوَد

ما را به کسی وانگذاری زهرا!!

من مست می ساقی صهبا هستم

من عاشق بچه های زهرا هستم

چون لایق نوکری ندیدم خود را

من نوکر نوکران زهرا هستم 

فاطمیه غروب فاطمه و غربت علی است

فاطمیه نفس های به شمارش افتاده علیست

هرچه گفتند و شنیدم نمی از دریا بود

چه بگویم ز مدحت که مداحت علیست

وقتی که شروع عاشقی با زهراست
"نوروز" بدون کوثری بی معناست !

با آمدن فاطمه(س) ، مَهدی (ع) فرمود:
"سالی که نکوست از بهارش پیداست"

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود

خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود

ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه

گردنت را میشکست آنجا اگر عباس بود

گرنگاهی به ماکندزهرا

دردهارادواکندزهرا

کم مخواه ازعطای بسیارش

هرچه خواهی عطاکندزهرا

ای مهرتوبرگناه ضامن زهرا      حبت محک کافر ومومن زهرا                                                                                   کن لطف وبرات کربلا بخش به ما   جان ح

یافاطمه روزحشر ستاری کن          دل سوختگان رازکرم یاری کن                                                                               مابا انابه گفتیم که بافاطمه ائیم