مشهد حرم مطهر سلطان است

قم مرقد پاک بانوی باران است 

گویند حد فاصل این دو حرم

بین الحرمین کشور ایران است

مشهد داری بارگاه و گلدسته و گنبد داری

جا برای هر کس که رو زد داری 

مهربونی و بالا تر از حد داری

دریای کرامات زبون زد داری

قربون کبوترای حرمت امام رضا

دست حق بر سر در صحنت نوشت

این بود دروازه شهر بهشت

هر کجا باشم دلم با یاد توست

چون دخیل پنجره فولاد توست

وقتی که هوای چشم بارش باشد

در کنج دلت امید و خواهش باشد

باید که دخیل مشهد جان گردی

در صحن مطهرش نوازش باشد

بیمارم و از دوست شفا می خواهم

از اهل کرم لطف و عطا می خواهم

مشهد برسم کنار هر گلدسته

هر چیز ندارم از رضا می خواهم

صحنت مدینه،مکه،نجف؛کربلای ماست

آری؛

تمام هستی ما مشهدالرضاست...

آورده صبا از گذرت عطرِ خدا را

تا روزی ما نیز کند کرب و بلا را

انگار که فهمیده نسیمِ سحری باز ...

صبح است و دلم لک زده ایوانِ طلا را

مهران ساغری

کاش دِلبَسته ی نامت گردم ..

      مانند کبوتری به بامت گردم ..

              خواهم به جوانی ،زِ خدا عمرِ دراز ..

                    تا پیر شوم ،پیر غلامت گردم..

ای غریبی که ز جد و پدر خویش جدایی 

خفته در خاک خراسان تو غریب الغربایی

اغنیا مکه روند و فقرا سوی تو ایند 

جان به قربان تو اقا که حج فقرایی

پنجره دلمو رو به تو وا کردم 

با دل شکسته یا رضا رضا کردم 

ارزومه منو امسال بطلبی اقا جون 

واسه ایوون طلات دلم شده چه بی امون