تو را از جان و دل باشم خریدار
بیا ای یوسف زهرا به بازار
بیا و انتقام مادر خویش
بگیر از دشمن بد اختر خویش
از آنهایی که حقش غصب کردند
عدو را جای حیدر نصب کردند

چرا شب غم ما را سحر نمی آید
چرا ز یوسف زهرا خبر نمی آید
عزیز فاطمه! یکدم بیا به محفل ما
مگر به مجلس مادر، پسر نمی آید

تا بوده از قدیم چنین بوده روزگار
ماه دوازدهم که رود می رسد بهار
اما حدیث منتظران حرف دیگریست
ماه دوازدهم که رسد، می رسد بهار

هر شيعه تو را صدا کند آقا جان 
بهر فرجت دعا کند آقا جان
يک روز تو خواهي آمد و وقت نماز 
عيسي به تو اقتدا کند آقا جان

لعنت به عدو که روح تقوا را کشت
ایمان و کمال و عشق و معنا را کشت
بازآ و بگیر انتقامی سخت و سنگین
از آنکه ز راه ظلم زهرا را کشت

قلم در اشک دیده می شود گاه
خود طاقت ، خمیده می شود گاه
دل پر درد ما صد جمکران است
دوبیتی ، یک قصیده می شود گاه

بینند همه هلال و من ابرویت
گیرند همه روزه و من گیسویت
در دوره ی این دوازده ماهه سال
یک ماه مبارک است، آن هم رویت

عید است و دلم خانه ویرانه ، بیا
این خانه تکاندیم ز بیگانه ، بیا
یک ماه تمام میهمانت بودیم
یک روزه به مهمانی این خانه بیا

هر شيعه تو را صدا کند آقا جان 
بهر فرجت دعا کند آقا جان
يک روز تو خواهي آمد و وقت نماز 
عيسي به تو اقتدا کند آقا جان

یعنی از وجود تو میشود به این پی برد

تو کمـــال دنیــایی و کمـــال یعنی تو

آی منجی انسان غرب و شرق را دریاب

کـز جنــوب انسانی تا شمــال یعنی تو

تا طلوع سبز عشق لحظه لحظه یعنی تو

کل هفته یعنی تو، کل سال یعنی تو